گوش،حلق و بینی (94)
علل گرفتگی بینی چیست؟
برخی افراد که دچار گرفتگی بینی می شوند، ممکن است حتی تا هشت ماه نیز مدام دچار احتقان بینی شوند. گاهی مسئله با آلرژی بهاری کلید می خورد که به مرور به عفونت سینوس ها تبدیل می شود و پزشک برای مقابله با این مشکل، آنتی بیوتیک تجویز می کند. اما با وجود اینکه به نظر می رسد درد و التهاب بینی با کمک داروها برطرف می شود، اما عطسه، آبریزش بینی و احتقان جزئی مانند افراد آلرژیک همچنان ادامه دارد.
متاسفانه تعداد افرادی که بدون ابتلای به سرماخوردگی یا آلرژی به مواد حساسیت زا مانند گرده گل و گیاه دچار احتقان بینی هستند زیاد است. در واقع منظورمان این است که گرفتگی و احتقان بینی همیشه ناشی از آلرژی یا سرماخوردگی نیست. دلایل دیگری نیز برای مزمن شدن گرفتگی بینی وجود دارد که در این مطلب به آنها اشاره می کنیم.
گرفتگی بینی در نتیجه استفاده بی رویه از اسپری های بینی
احتمالا شما نیز آخرین باری که دچار گرفتگی بینی گشتید، از اسپری های بینی استفاده کردید تا مشکل گرفتگی تان برطرف شود. احتمال دارد پزشک برای فردی که دچار این مشکل است، اسپری بینی تجویز کند و دستورالعمل خاصی ارائه دهد. اما اگر بدون تجویز پزشک، سراغ این اسپری ها بروید و به طور طولانی مدت و خودسرانه از آنها استفاده کنید، ممکن است دچار مشکل وابستگی به این اسپری ها و احتقان طولانی مدت بینی شوید.
علاوه بر مواد حساسیت زای رایج مانند گرده گیاهان، محرک های محیطی مانند هوای سرد، عطر، هوای خشک و حتی دود سیگار باعث گرفتگی بینی می شوند
معمولا اسپری های ضداحتقان که بدون تجویز پزشک از داروخانه ها خریداری می شوند، باید به مدت سه روز (و نه بیشتر) استفاده شوند. در غیر این صورت باعث بروز نوعی وابستگی به این داروها شده و دچار احتقان یا گرفتگی بینی مزمن می شوید. در این صورت حتی ممکن است که پزشک مجبور شود برای رفع این نوع وابستگی و اعتیاد به اسپری بینی، از داروهای استروئیدی (کورتونی) استفاده کند.
گرفتگی بینی در نتیجه کم کاری تیروئید
هیپوتیروئیدیسم یا کم کاری تیروئید در افرادی بروز می کند که غده تیروئیدشان به میزان کافی هورمون های تیروئیدی را تولید نمی کند. این افراد از گرفتگی بینی، احتقان، ترشحات بینی، رینیت مزمن و عفونت مکرر سینوس ها رنج می برند.
نتایج پژوهشی که در دانشگاه ماریلند انجام شده است نشان می دهد گرفتگی یا احتقان بینی معمولا همراه علائم دیگری مانند پوست خشک، لرز، کمبود انرژی، یبوست، نازک شدن موها و دردهای میگرنی همراه است. خوشبختانه زمانی که کم کاری تیروئید تشخیص داده می شود و با داروهای هورمونی تحت درمان قرار می گیرد، گرفتگی بینی نیز برطرف می شود.
گرفتگی بینی در نتیجه بارداری
بارداری لیستی از علائم ریز و درشت دارد، از حالت تهوع و ویار گرفته تا ورم قوزک پا و غیره. علاوه بر این علائم رایج، آبریزش بینی نیز دور از ذهن نیست. به عقیده محققان بارداری در برخی خانم ها باعث ایجاد تورم در غشای بینی شده و احتقان، عطسه و حتی خونریزی بینی ایجاد می کند. این علائم ممکن است در خانم هایی بروز کند که اتفاقا از سلامتی خوبی نیز برخوردار هستند، یعنی اینکه مخصوص افراد با شرایط سلامتی ضعیف تر نیست.
این مشکل رینیت بارداری نام دارد و در نتیجه افزایش تولید هورمون های پروژسترون و استروژن بروز می کند. در واقع افزایش این هورمون ها باعث متورم شدن غشای بینی، گرفتگی بینی، عطسه و آبریزیش بینی می شود. اگر باردار هستید و دچار این مشکلات شده اید، بهتر است یک دستگاه بخور در اتاق خواب تان تعبیه کنید تا مشکل گرفتگی بینی تان اندکی برطرف شود.
پولیپ بینی
گرفتگی بینی در نتیجه پولیپ بینی
کلمه پولیپ باعث نگرانی و دلهره می شود، اما پولیپ ها بافت های اضافه ای به شکل قطرات آب، غیر دردناک و غیرسرطانی هستند و در طول جداره سینوس ها و در دهانه حفره بینی رشد می کنند و باعث ایجاد انسداد در مجاری تنفسی می شوند.
نتایج پژوهشی که در انستیتوی ملی سلامت فرانسه انجام شده است نشان می دهد بروز پولیپ بینی مسئله آزاردهنده ای است که باعث کاهش حس بویایی و چشایی شده و احتقان مزمن ایجاد می کند. این پولیپ ها معمولا در بیمارانی که از آسم، آلرژی ها و سینوزیت رنج می برند بیشتر است.
گرفتگی بینی در نتیجه سینوزیت باکتریایی
اگر شما از مشکل گرفتگی بینی، درد سینوس ها، تب و خلط بینی (به صورت رنگی) رنج می برید احتمال دارد دچار مشکل سینوزیت باکتریایی شده باشد. بر خلاف سرماخوردگی های رایج که منشا ویروسی دارند، به سختی می توان با سینوزیت باکتری ها مقابله کرد. در واقع نمی توان صرفا با اتکا به استراحت و مصرف سوپ مرغ مشکل را درمان کرد.
اگر بینی تان می گیرد و این احتقان چندین هفته ادامه پیدا می کند یا به طور مرتب سرما می خورید، حتما به پزشک مراجعه کنید. عفونت سینوس ها با آنتی بیوتیک ها قابل درمان است.
گرفتگی بینی در نتیجه محرک های محیطی
علاوه بر آلرژن های رایج (مواد حساسیت زا) مانند موی حیوانات خانگی و گرده گل و گیاه، محرک های دیگری نیز در محیط پیرامون ما وجود دارند که باعث گرفتگی بینی مزمن و طولانی مدت می شوند.
به گفته محققان دانشگاه لویزویل آمریکا، محرک های محیطی به سرعت باعث بروز التهاب بینی و رینیت غیرآلرژیک می شوند، به عنوان مثال رینیت وازوموتور غیرآلرژیک در نتیجه محرک هایی مانند هوای سرد، عطر، هوای خشک و حتی دود سیگار بروز می کند. بهترین کار این است که اگر متوجه چنین حساسیت هایی شدید، تا حد امکان خود را از محرک های محیطی دور نگه دارید.
منبع:cafeteb.ir
موم گوش
واکس یا جرم یا موم گوش یک نوع ماده ی زائد در گوش است، اما شما می توانید با توجه به این ماده آنچه در درون شما می گذرد را بشناسید. جرم گوش یا سرومن از ورود بیش از حد باکتری ها و گردوخاک به داخل گوش جلوگیری می کند.
رنگ و قوام ادرار، مدفوع، بزاق و محتویات بینی می توانند شما را از سلامت بدن آگاه کنند. این موضوع راجع به جرم (موم) گوش نیز صدق می کند.
موم آبکی و دارای رنگ مایل به سبز
اگر زیاد عرق می کنید ، ترشحات آبکی گوش احتمالا ناشی از نشت عرق به داخل گوش و مخلوط شدن با ترشحات آن است. اما اگر عرق نکرده اید و موم آبکی و مایل به رنگ سبز یا زرد تیره در گوش خود دارید، می توان آن را نشانه ای از عفونت گوش دانست.
موم چسبناک یا خشک
ترشحات گوش یکی از این دو حالت را دارد و نوع آن می تواند سرنخی برای فهمیدن اصل و نسب ژنتیکی ما باشد.
در افراد مسن، موم گوش معمولا حالتی ناپایدار و فلس مانند به خود می گیرد. در کل غدد گوش با افزایش سن تمایل به خشک شدن دارند
تحقیقات نشان می دهد که افراد نژاد آسیایی، جرم گوش خشک دارند. در حالی که افراد نژاد آفریقایی یا اروپایی موم گوش چسبنده یا مرطوب دارند.
این یک اقتباس ژنتیکی است و مربوط به آب و هوایی است که اجداد ما در آن تکامل یافته اند.
موم دارای بوی تند و قوی
بوی بد گوش می تواند مربوط به عفونت و یا آسیب گوش میانی باشد که پزشکان آن را التهاب مزمن گوش میانی (اوتیت مدیا) می دانند. اگر مشکل واقعا از گوش میانی باشد ممکن است فرد مشکلات تعادلی نیز پیدا کند و یا احساس زنگ زدن گوش و یا مسدود شدن آن را نیز داشته باشد.
احساس نشت موم به بیرون
عفونت و یا اشک داخل پرده ی گوش می تواند به رشد غیر طبیعی پوست که "کلستئاتوم" نامیده می شود، ختم گردد.
در این حالت، پوست اضافی در گوش میانی رشد می کند و یک نوع ساختار کیست مانند ایجاد می کند که منجر به بیرون ریختن پوسته های قدیمی به سمت بیرون گوش می شود که ممکن است پوسته ها به همراه موم از گوش خارج شوند و شما آن ها را نبینید. فشار و درد گوش نیز نشانه ی کلستئاتوم است.
به نظر می رسد گوش هیچ مومی ندارد
اگر به نظر جرمی در گوش تان وجود ندارد، به احتمال خیلی کم شما به یک مشکل نادر و تا حدودی ناشناخته به نام "کراتیت اُبتورنس" مبتلا شده اید.در این بیماری موم به جای خروج از گوش، در داخل گوش می ماند و فرد زمانی متوجه آن می شود که به صورت یک توده ی سفت در می آید و علائمی مانند درد و پر بودن گوش را تجربه می کند.
موم پولک مانند
این مشکل موقتی است و نمی توان فرد مبتلا به آن را بیمار دانست. در افراد مسن، موم گوش معمولا حالتی ناپایدار و فلس مانند به خود می گیرد. در کل غدد گوش با افزایش سن تمایل به خشک شدن دارند.
منبع:cafeteb.ir
موهای بینی را جدا نکنید
کندن موهای بینی کار خطرناکی است، زیرا از آنجایی که بینی محیط استریلی نیست، این کار می تواند منجر به بروز عفونت های ناخوشایندی شود.
موهای بینی وظیفه اصلی موهای بینی پالایش مواد اضافی هوایی است که تنفس می کنیم.
موهای بینی همانند فیلتر هوای اتاق عمل می کنند. آنها ذرات گردوغبار، ویروس ها، باکتری ها و مواد سمی را به دام می اندازند تا ما در بازدم یا عطسه آنها را بیرون بدهیم.
تراکم بیشتر موهای بینی می تواند یک مزیت باشد. بر اساس یافته های پزشکی احتمال ابتلا به آسم در افرادی با موهای بینی کم پشت، سه برابر بیشتر از کسانی است که موهای بینی پرپشتی دارند.
موی بینی نخستین خط دفاعی بینی دربرابر عوامل نامطلوب خارجی است. پشت آنها مژک ها قرار دارند، رشته های مویین بسیار کوچکی که مدام به عقب و جلو حرکت می کنند.
این مژک ها گردوخاک و مولکول های مضر احتمالی را به سمت گلو جارو می کنند.
در آنجا این مواد به شکل قطره کوچکی از مخاط جمع می شوند که ما آن را سرفه می کنیم یا قورت می دهیم.
در صورت قورت دادن، اسید معده بخش اعظم این مواد مضر را نابود خواهد کرد.
داخل بینی، مملو از باکتری و ویروس های مختلفی است. ممکن است کندن موی بینی باعث ورود این میکروب ها به مخاط بینی، جریان خون یا ایجاد عفونت های موضعی شود
بهتر است بدانید کندن ناگهانی موهای بینی کار خطرناکی است. از آنجایی که بینی محیط استریلی نیست، این کار می تواند منجر به بروز عفونت های ناخوشایندی شود.
داخل بینی، مملو از باکتری و ویروس های مختلفی است. ممکن است کندن موی بینی باعث ورود این میکروب ها به مخاط بینی، جریان خون یا ایجاد عفونت های موضعی شود.
موها ی بینی برای بیرون کشیدن مواد آلوده از هوای تنفس شده، به کار می‌روند. موهای بینی ویروسها، باکتریها، گرد و غبار و سموم را به دام می‌اندازند و سپس با عطسه یا سرفه آنها را دفع می کنند.
منبع:cafeteb.ir
خارش گلو و بیماری های مربوط به گلو از خفیف تا حاد دسته بندی می شوند و بهتر است با هر یک از علائم بیماری مربوط به گلو اشا شد و در صورت مواجه با هر یک، راه حل مناسب را پیاده کرد.تقریبا هر کس تجربه ای از خارش گلو را داشته است . خارش گلو معمولا یک علامت رایج از تب یونجه و سایر آلرژیها موجود در محیط می باشد و ممکن است نشانه اولیه عفونت ویروسی یا باکتریایی باشد.
گلو درد خفیف ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد. علل احتمالی یک گلو به همراه خارش عبارتند از:
خارش گلو: رینیت آلرژیک
- رینیت آلرژیک همچنین به عنوان تب یونجه شناخته شده است، رینیت آلرژیک ممکن است یکی از شایع ترین علل خارش گلو باشد. تا آنجا که ۴۰ تا ۶۰ میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار داده است.
- رینیت آلرژیک زمانی اتفاق می افتد که بدن با ماده الرژی زا وارد واکنش می شود و به دنبال ان یک ماده شیمیایی به نام هیستامین به وجود می آید که باعث بروز چنین واکنشی می شود.
- عوامل ایجاد کننده شامل این الرژی گرده، گرد و غبار و تحریک کننده هایی مانند دود سیگار یا گازهای خروجی و دیگر الاینده ها می باشند.
- عوامل ایجاد کننده شامل گرده، انباشته شدن، گرد و غبار و تحریک کننده مانند دود سیگار یا گازهای خروجی است.
حساسیت غذایی
- واکنش های آلرژیک به غذا هنگامی رخ می دهد که بدن به مواد غذایی خاصی که ما می خوریم واکنش نشان می دهد، به نحوی که آنها به بدن آسیب می رسانند. واکنش ها عموما در عرض چند دقیقه یا چند ساعت پس از مصرف غذای مورد نظر، ایجاد می شود.
- آلرژی ممکن است خفیف باشد و علائمی مثل خارش گلو، گلو درد یا خارش دهان به همراه داشته باشد. با این حال، آنها می توانند تهدید کننده زندگی هم باشند.
- غذاهای آلرژی زا معمول عبارتند از بادام زمینی ، تخم مرغ، شیر و گندم که بیشتر از سایرین ایجاد الرژی می کند.
دارو های مصرفی
- بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی به داروهای خاصی از جمله پنی سیلین و سایر آنتی بیوتیک ها رنج می برند. شدت آلرژی از شدت خفیف تا تهدید کننده زندگی می باشد.
- نشانه های آلرژی دارویی ممکن است شامل خارش گلو باشد که معمولا خیلی زود پس از مصرف دارو جدید شروع می شود.
عفونت های باکتریایی و ویروسی
- گلودرد و یا موارد باکتریایی در لوزه ها ممکن است قبل از شروع گلو درد شدید، شروع به خارش کنند.
- ویروس هایی مانند سرماخوردگی یا ویروس آنفولانزا می توانند باعث ایجاد خارش گلو و درد گلو شوند.
- اگر فقط یک سرماخوردگی باشد، خارش گلو نشان دهنده پیشرفت سرماخوردگی است. اگر فرد مبتلا به عفونت ویروسی ناشی از آنفلوانزا باشد، درد آن بیشتر و شدید تر خواهد بود و معمولا با تب، درد و ناراحتی های قفسه سینه همراه است
کم آبی
از دست دادن آب بدن زمانی اتفاق می افتد که بدن بیش تر از حد معمول اب از دست بدهد. خارش گلو در اب و هوای گرم و بعد از ورزش همچینین در طول دوران بیماری شایع تر است.
از دست دادن آب بدن می تواند باعث ایجاد خشکی دهان شود، وضعیت موقت که در آن دهان و گلو به اندازه کافی ترشحات بزاقی ندارند. همین امر ممکن است احساس خارش در گلو را ایجاد کند.
رفلکس اسید معده
رفلکس معده همچنین به عنوان سوزش سر دل شناخته شده است، برخی از افراد مبتلا به ریفلاکس اسید تجربه گلو درد را هم دارند. ریفلاکس اسید زمانی اتفاق می افتد که اسید معده از معده به مری برسد.
البته گلودرد بعید است تنها به خاطر علائم ریفلاکس معده باشد. با این حال، برخی از افراد دارای بیماری ریفلاکس معده و ممکن است گلو درد و یا خارش گلو داشته باشند.
عوارض جانبی دارو
- بعضی از داروها ممکن است سرفه های خفیف و خارش گلو ناشی از واکنش های آلرژیک ایجاد کنند.
- افرادی که از مهار کننده های ACE برای فشار خون بالا استفاده می کنند، بایستی بدانند که مهار کننده های ACE ممکن است خارش گلو و سرفه خشک را به همراه داشته باشد.
- اغلب این علائم در مدت کوتاهی پس از شروع مهار کننده ACE شروع می شوند و با علائم دیگری که معمولا با گلو خارش ایجاد می شود همراه نیست.
علائم مرتبط
اغلب موارد در ارتباط با خارش گلو، تنها علامتی است که فرد با آن مواجه می شود. علائم دیگری که همراه با خارش گلو ایجاد می شود با توجه به دلایل اصلی که در بالا بدان اشاره شد عبارتند از:
- آبریزش یا گرفتگی بینی
- فشار سینوس ها
- چشم ها و پوست خارش دار
- عطسه کردن
- خستگی
- تورم، قرمز و یا آبریزش چشم
هنگامی که به علت آلرژی های دارویی یا غذایی ایجاد می شود، گلو خارش ممکن است همراه با تعداد زیادی از علائم از خفیف تا نیاز به درمان فوری پزشکی اورژانس رخ دهد.
علائمی که ممکن است به علت آلرژیهای دارویی و مواد غذایی بوجود آید، عبارتند از:
یک خارش قرمز خارش دار که به عنوان کندو شناخته می شود
- قرمزی پوست در اطراف چشم
- خارش گوش
- تهوع و استفراغ
- اسهال
- دل درد
- تورم لب ها، زبان و گلو
- مشکل تنفس یا بلع
- احساس عذاب
- افت فشار خون
- از دست دادن هوشیاری
ممکن است دشوار باشد که علت اصلی خارش گلو را تشخیص داد اما اگر از موارد بالا مثل رینت الرژیک باشد معمولا با اختقان بینی و یا عطسه همراه است.
و اگر خارش گلو بر اثر یک بیماری حاد باشد که در حال حاضر با ان دست و پنجه نرم می کنید می تواند لائم دیگری مثل :تب
- تورم غدد
- دردهای عضلانی
- ضعف
- سردرد
- سرفه
- گرفتگی بینی
به همراه داشته باشد.
منبع : مجله اینترنتی دکتر دکتر
نشانه های سرماخوردگی با یک سری از نشانه های دیگر از بیماری ها مشابه است که وقتی علایمی مثل ابریزش بینی اتفاق می افتد مطمئن نیستیم که ایا سرماخوردگی است یا نه الرژی و یا انفلونز؟ ابریزش بینی و چشم معمولا شبیه به هر سه می باشد اما دیگر نشانه هایی وجود دارد که می توانیم تا حدودی مطمئن شویم به کدام یک مبتلا شده ایم.
نشانه های سرماخوردگی
سرماخوردگی معمولا با گلو درد شروع می شود، و قبل از آنکه پیشرفت خود را ادامه دهد با دیگر عوامل، مانند عوامل زیر همراه می شود.
- آبریزش بینی ( شفاف و روشن)
- عطسه کردن
- خستگی
- سرفه کردن
- به طور معمول سرماخوردگی به همراه تب اتفاق نمی فتد اگر اینچنین بود ممکن است شما مبتلا به انفلونزا یا دیگر عفونت باکتریایی باشید.
- برای چند روز اولی که بیمار هستید، آبریزش بینی شما قطع نمی شود، و به همان صورت شفاف و روان است اما در ادامه ضخیم تر و تیره تر می شود. شما همچنین ممکن است یک سرفه خفیف داشته باشید که می تواند در هفته دوم سرماخوردگی ادامه داشته باشد.
- از آنجا که یک سرماخوردگی می تواند یک حمله آسم را به همراه داشته باشد، افراد مبتلا به آسم باید با پزشک خود مشورت کنند تا ببینند آیا شما نیاز به تغییر برنامه منظم غذایی و دارویی دارید.
- اگر سرفه های مخاطی ضخیم یا تیره دارید یا همچینین تب دارید، ممکن است یک عفونت باکتریایی داشته باشید. به پزشک مراجعه کنید اگر حتی سرماخوردگی ساده هم باشد درمان باید کامل شود تا به سایر بیماری های مزمن وخطرناک مبدل نشود.
- نشانه های سرماخوردگی شما معمولا بین ۱ تا ۳ روز پس از آلوده شدن به ویروس های سرماخوردگی شروع می شود. معمولا ۳ تا ۷ روز طول این علائم در بدترین حالت خود ادامه دارند.
چند راهنمای ساده برای جلوگیری از آنفلونزا و سرماخوردگی
بررسی ها نشان می دهد بیش از نیمی از که آمریکایی ها سالانه انواع سرماخوردگی های فصلی را تجربه می کنند اگر بیماری انفلونزا را در نظر بگیریم ، میزان تجارب بیماری بیشتر هم خواهد شد. اما یک سری راهنمایی های کاملا ساده وجود دارد که به راحتی می توان مانع از ابتلا به هر یک از این بیماری ها شد.
ورزش یک تقویت ایمنی اثبات شده
ورزش متوسط، مانند پیاده روی به مدت ۴۵ دقیقه در روز و پنج روز در هفته می تواند خطر یک سوم از سرما خوردگی را کاهش دهد. که نتیجه ورزش را در بلند مدت مشاهده خواهید کرد. در یک مطالعه، زنانی که طی ۱۲ ماه سال ورزش می کردند و به سرماخوردگی مبتلا شده بودند، بیشترین مقاومت را در برابر سرماخوردگی در سه ماهه آخر سال داشتند.
خوردن و خواب مناسب برای سلامتی
درست خوردن یعنی داشتن یک رژیم غذایی کارامد و صحیح به همراه خواب کافی روزانه می تواند شما را از نشانه های سرماخوردگی در طول سال نجات دهد. این موارد ، همراه با انجام تمرینات مثل مدیتیشن و کاهش استرس، بسیار تاثیر گذار هستند تا سیستم ایمنی بدن شما را سالم نگه دارند و همچنین قادر به مقاومت در برابر عفونت باشید. خوردن مقدار زیادی از سبزیجات و میوه هایی که آنتی اکسیدان ها را ارائه می دهند در رژیم غذایی یک نوع ضمانت برای سلامتی شما هستند.
دست های خود را اغلب بشویید
آب گرم را به همراه صابون را برای شستشو استفاده کنید. صابون یک روش صحیح است که مطمئن می شوید طی عمل شستن حتما میکروب ها از بین رفته اند. فراموش نکنید زیر ناخن ها، بین انگشتان و همچنین مچ دست را بشویید.
آموزش بهداشت عمومی به کودکان
کودکان یکی از راه های نفوذ سرماخوردگی محسوب می شوند چرا که خیلی زود آن را دریافت می کنند و با خود به خانه می اورند که منجر به انتقال به بزرگتر ها می شود پس با اموزش رعایت نکات بهداشت عمومی از این راه نفوذ جلوگیری به عمل اورید.
واکسن آنفولانزا دریافت کنید
واکسن ها مطمئن ترین راه برای جلوگیری از آنفلوآنزا هستند. بهترین زمان برای واکسیناسیون آنفلوآنزا در اواسط فصل پاییز است، اگر چه شما می توانید واکسن را حتی بعد از آن در طول فصل سرماخوردگی حتی در فصل گرما که در آن هستیم دریافت کنید. اما دقت کنید که هر سال واکسن انفلونزا را دریافت کنید. ویروس های آنفلوآنزا دائما در حال تغییر هستند و هر ساله واکسن های جدید برای محافظت در برابر سویه های جدید توسعه می یابند.
انواع گلو درد؛ عفونی، سرماخوردگی یا آنفلونزا !؟
تفاوت بین یک سرماخوردگی و عفونت گلو چیست؟
گلو درد اغلب اولین نشانه از سرماخوردگی است. با این حال، گلو درد مربوط به سرما خوردگی معمولا بهتر می شود و یا بعد از روز اول یا دوم رو به بهبودی می رود. سایر علائم سرماخوردگی مثل آبریزش بینی و احتقان ممکن است همراه گلو درد تفاق بیفتند.
گلودرد استرپتوکوکی که عفونت ناشی از باکتری استرپتوکوک است، یکی دیگر از دلایل گلودرد است. گلو درد، در این مورد از بیماری ، اغلب شدیدتر و شدیدتر می شود.
آیا گلودرد مر بوط به سرماخوردگی توسط ویروس ها ایجاد می شود یا باکتری ها؟
گلو درد ممکن است به علت ویروس یا باکتری باشد. شايع ترين علل گلو درد، ويروس ها هستند. گلو درد ویروسی اغلب با علائم دیگری از سرماخوردگی همراه است که ممکن است شامل آبریزش بینی، سرفه، قرمزی چشم و آبریزش و عطسه همراه باشد. سایر علل گلودرد عبارتند:
- سیگار کشیدن
- آلودگی
- تحریک کننده ها در هوا
- آلرژی
- هوای خشک
چطور گلو درد مربوط به سرماخوردگی را درمان می کنید
اگرچه هیچ گلو درد ناشی از یک ویروس سرماخوردگی وجود ندارد و ویروس های متعددی عامل سرماخوردگی می باشند. اما راه هایی برای کمک به درمان شما وجود دارد. نوشیدن مایعات گرم، قرقره اب نمک، نشانه های سرماخوردگی و تب را کاهش می دهند. همان طور که در بالا اشاره شد استراحت ورژیم غذایی سالم چه قبل از سرماخوردگی و چه در حین سرماخوردگی بسیار موثر و کارساز است.
نکته:
در صورت ابتلا به سرماخوردگی مطمئن شوید که آن را درمان کرده اید و اثری از آن باقی نمانده است برای این منظور به پزشک مراجعه کنید چرا که در صورت درمان ناقص یا عدم درمان درست میزان دفعات سرماخوردگی شما در طول سال بیشتر می شود و همچنین باعث کاهش دفاع سیستم ایمنی می شود و خود منجر به دیگر بیماری های مهلک خواهد شد.
منبع : مجله اینترنتی دکتر دکتر
دیفتری یک بیماری بالقوه کشنده و مسری است که معمولا اعضایی چون بینی، گلو،را تهدید می کند.اما همچنین ممکن است پوست را هم آلوده کند. مهمترین ویژگی آن شکل گیری یک غشای خاکستری است که قسمت فوقانی گلو را پوشش می دهد.
دیفتری چیست
نوعی باکتری به نام Corynebacterium diphtheriae سبب دیفتری می شود. این وضعیت معمولا از طریق تماس فرد به فرد یا از طریق تماس با اشیائی که دارای باکتری بر روی آنها هستند مانند فنجان یا هر چیز دیگری که مورد استفاده قرار می گیرد، نیز انتقال می یابد. حتی اگر یک فرد آلوده نشانه ای از علائم دیفتری را نشان ندهد، اما قادر به انتقال عفونت باکتریایی به مدت شش هفته پس از ابتلا به عفونت می باشد. باکتری ها اغلب بینی و گلو را آلوده می کنند. هنگامی که شما آلوده می شوید، باکتری ها مواد خطرناک را به عنوان توکسین آزاد می کنند. سموم از طریق جریان خون شما پخش می شوند و اغلب باعث ایجاد پوشش ضخیم و خاکستری در این مناطق بدن می شوند:
- بینی
- گلو
- زبان
- راه بینی
در برخی موارد، این سموم همچنین می توانند به اعضای زیر از بدن آسیب برساند:
- قلب
- مغز و
- کلیه
عوامل خطر دیفتری چیست؟
کودکان در ایالات متحده و اروپا به طور معمول در برابر دیفتری واکسینه می شوند، بنابراین شرایط در این مکان ها نادر است. با این حال، دیفتری هنوز هم در کشورهای در حال توسعه نسبتا رایج است که میزان ایمن سازی آنها کم است. در این کشور ها کودکان زیر ۵ سال و افراد بالای ۶۰ سال به خصوص نوزادان، در معرض خطر ابتلا به دیفتری قرار دارند.
- افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیفتری قرار دارند
- واکسیناسیون در ان ها انجام نشده باشد
- عدم بازدید و رسیدگی در یک کشور جهت ایمن سازی که باید ارائه کنند
- اختلال سیستم ایمنی بدن مانند ایدز داشته باشند
- در شرایط غیر بهداشتی پر جمعیت زندگی می کنند
علائم دیفتری چیست
علائم دیفتری معمولا در عرض دو تا پنج روز پس از عفونت اتفاق می افتد. برخی از افراد علائم را تجربه نمی کنند، در حالی که برخی دیگر علائم خفیف دارند که شبیه به سرماخوردگی هستند. علائم قابل مشاهده و رایج دیفتری یک پوشش ضخیم و خاکستری در گلو و لوزه است. سایر علائم رایج عبارتند از:
- تب
- لرز
- تورم غدد درون ریز در گردن
- صدای دورگه و گرفته
- سرفه
- گلو درد
- پوست مرطوب(ناشی از تب و لرز و عرق)
- خستگی مفرط
- یک احساس کلی از ناخوشایند یا ناراحتی
سایر علامت ها در عوضت های پیشرفته
- مشکل تنفس یا بلعیدن
- تغییر در دید
- لکنت زبان
- نشانه هایی از شوک، مانند پوست رنگ پریده و سرد
- عرق کردن
- تپش قلب
اگر بهداشتی ضعیف دارید یا در یک منطقه گرمسیری زندگی می کنید، ممکن است دیفتری پوستی یا دیفتری پوست را نیز به همراه داشته باشید. دیفتری پوست معمولا باعث زخم و قرمزی در ناحیه آسیب دیده می شود.
چگونه دیفتری تشخیص داده می شود؟
پزشک شما احتمالا یک معاینه فیزیکی برای بررسی گره های لنفاوی متورم انجام خواهد داد. آنها همچنین درباره سابقه پزشکی و علائمی که در اختیار دارید، از شما سوالاتی می پرسند. پزشک شما ممکن است معتقد باشد که دیفتری دارید اگر یک پوشش خاکستری بر روی گلو یا لوزه ها داشته باشید. اگر پزشک نیاز به تایید و تشخیص بهتری داشته باشد، نمونه ای از بافت آسیب دیده را نمونه بردار می کند و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می کند.
روش های درمان دیفتری
این بیماری یک وضعیت جدی است، بنابراین ممکن است پزشک با شما صریح و کمی جدی رفتار کند. اولین گام درمان تزریق آنتی توکسین است. این برای مقابله با سم تولید شده توسط باکتری مورد استفاده قرار می گیرد. اگر مشکوک به حساسیت آنتی توکسین باشید، حتما به پزشک خود بگویید. آنها ممکن است بتوانند به شما دوزهای کمی از آنتی توکسین بدهند و به تدریج مقدار بیشتری تزریق کنند.
پزشک شما همچنین آنتی بیوتیک هایی مانند اریترومایسین یا پنی سیلین را تجویز می کنند تا شدت عفونت را کم کنند . در طول درمان، ممکن است پزشک شما در بیمارستان حالتی از قرنطینه را اعلام کند. آنها همچنین ممکن است آنتی بیوتیک ها را برای کسانی که نزدیک شما هستند تجویز کنند.
چگونه مانع از آن شویم؟
با استفاده از آنتی بیوتیک ها و واکسن ها، ابن بیماری قابل پیشگیری است. واکسن دیفتری DTaP نام دارد. این واکسن به کودکان در سن های زیر داده می شود:
- ۲ ماه
- ۴ماه
- ۶ ماه
- ۱۵ تا ۱۸ ماه
- ۴ تا ۶ سال
در موارد نادر، یک کودک ممکن است واکنش حساسیتی به واکسن داشته باشد. این مورد می تواند منجر به تشنج شود، که بعدا خود از بین می رود. واکسن ها تنها ۱۰ سال طول می کشند، بنابراین کودک شما مجددا باید در سن ۱۲ سالگی واکسینه شود. برای بزرگسالان توصیه می شود یک بار یک داروی تقویت کننده دیفتری- تتنوس-سوراخدار تهیه کنید. هر ۱۰ سال بعد، شما واکسن tetanus-difteria (Td) خواهید گرفت. با انجام این مراحل می توانید از خود یا فرزندتان در آینده از دیفتری محافظت کنید.
منبع: مجله پزشکی دکتر دکتر
زخمهای آفتی، کوچک دردناک و آزار دهنده می باشند.این زخمهای سطحی باعث می شود که غذا خوردن وحتی صحبت کردن فرد با ناراحتی و مشکل مواجه شود. این زخمها ممکن است در روی زبان، کام نرم روی قاعده لثه ها و فضای داخل دهان ایجاد شود.
آفت از دو جهت با تب خال متفاوت است یکی اینکه آفت بیشتر بافت نرم داخل دهان را گرفتار می کند جائیکه بندرت توسط زخمهای تب خال در گیر می شود و آنکه دیگر آفت مسری نیست ولی تب خال بسیار مسری می باشد .
آفت در هر سنی ممکن است فرد را مبتلا کند ولی معمولاً در سنین ۴۰-۱۰ سال برای اولین بار فرد را گرفتار می کند. این بیماری اغلب نیاز به درمان ندارد. درد آن پس از چند روز فروکش کرده و خود زخم نیز در طی ۳-۱ هفته کاملاً بهبود می یابد. بندرت ممکن است آفت بیماری شدیدی را ایجاد کند که در این نوع زخمها بزرگتر از یک سانتی متر و یا زخمهائی که بیش از ۲ هفته دوام می آورند را شاهد هستیم.
علائم و نشانه ها
علائم آفت شامل :
– زخم یا زخمهائی دردناک در داخل دهان
– احساس سوزش و یا سوزن سوزن شدن قبل از ظهور زخم
– یک زخم گرد با مرکزی سفید رنگ که توسط یک هاله قرمز احاطه شده است
– گاهی ممکن است علائمی مثل تب ، بی حالی و تورم غدد لنفاوی همراه آفت وجود داشته باشد، گرچه این علائم ممکن است ارتباطی با آفت نداشته باشد.
علت بیماری
علت بیشتر موارد آفت یک راز باقی مانده است. محققان معتقدند که استرس و یا آسیب بافتی می تواند باعث ایجاد آفت شود. حتی آسیبهای خفیف مثل گاز گرفته شدن فضای داخل دهان بطور اتفاقی نیز می تواند باعث ایجاد آفت شود. سایر علل احتمالی آفت شامل موارد زیر است :
– اختلال در عملکرد سیستم ایمنی
– مشکلات و کمبودهای تغذیه ای مثل کمبود ویتامین ۱۲ B، روی، فولیک اسید و یا آهن
– بیماریهای لوله گوارش
– حساسیت غذائی
– دوران قاعدگی
نکته دیگر اینکه ، گر چه هر کسی ممکن است به این بیماری مبتلا گردد ولی این بیماری در بعضی خانواده ها شیوع بیشتری دارد که نشان می دهد ممکن است استعداد به آن از طریق ارث نیز منتقل شود.
چه موقع باید بدنبال مراقبت رفت ؟
در صورتیکه یکی از موارد زیر گریبانگیر شما شد، حتماً به پزشک مراجعه کنید :
– زخمهائی که بطور غیر معمول بزرگ می باشند .
– زخمهائی که بیش از ۳ هفته وجود دارد و بهبود نیافته اند.
– دردی که با اقدامات اولیه فروکش نکرده است.
– در صورتیکه این بیماری نوشیدن شما را مختل کرده است و نمی توانید به مقدار کافی مایعات میل کنید .
– تب بالا همراه با آفت
همچنین اگر شما دندانی دارید که سطح بسیار تیزی دارد و یا وسائل داخل دهانی مثل دندان مصنوعی که بنظر می رسد که آنها باعث تحریک داخل دهان شما و ایجاد آفت می شوند باید به دندانپزشک مراجعه کنید.
درمان
در حالت عادی این بیماری بدون درمان بهبود می یابد ولی خصوصاً برای زخمهای بزرگ دردناک و مزمن پزشکان دارو می دهند. برای کاهش درد و التهاب ناشی از آفت نیز پزشکان از دهان شویه های حاوی کورتیداستروئید و یا مواد بی حس کننده استفاده می کنند.
پیشگیری
می توان با پی بردن به عواملی که محرک ایجاد آفت می باشد و دوری جستن از آنها تعداد دفعات ابتلا به آفت را کاهش داد.
۱- متوجه باشید که چه می خورید: از غذاهائی که بنظر می رسد که دهان شما را تحریک می کنند پرهیز کنید. اینها می تواند شامل غذاهای اسیدی، آجیل ها و یا بعضی از ادویه ها باشد.
۲- در هنگام غذا خوردن با کسی صحبت نکنید : گفته شد حتی آسیبهای جزئی داخل دهان که بطور مثال از گاز گرفته شدن اتفاقی جدار دهان فرد ایجاد می شوند، می توانند باعث ایجاد زخمهای آفتی شوند.
۳– رعایت بهداشت دهان : مسواک زدن پس از هر وعده غذا و استفاده از نخ دندان روزی یکبار می تواند دهان شما را پاکیزه نگه داشته و از غذاهائی که ممکن است باعث تحریک و ایجاد آفت شوند جلوگیری کند.
اقدامات ساده برای مراقبت فرد مبتلا به آفت
پس از اینکه فرد به آفت دچار شد برای تخفیف درد و ناراحتی ناشی از آن اقدامات زیر مفید است:
– اجتناب از مصرف غذاهای اسیدی ، قندی، پر ادویه و هر غذائی که باعث تشدید درد و تحریک زیاد دهان می شود.
– استفاده از تکه های کوچک یخ برروی نقاطی که دچار آفت است. این کار باعث تخفیف درد می شود.
– مسواک زدن بطور مرتب و تمیز نگه داشتن دهان
– مرتباً دهان خود را بشوئید. این کار را می توان با آب نمک و یا استفاده از دهانشویه های معمولی انجام داد. اگر از شربت دیفن هیدارمین و یا محلول آب اکسیژنه استفاده
می کنید حتماً آنها را رقیق کنید تا تحریک کننده نباشند.
– با استفاده از محلول شیر منیزیوم ( هیدروکسید منیزیوم که هم بعنوان داروی ضد اسید و هم ضد یبوست مصرف می شود. ) و چکاندن چند قطره روی زخم آفت هم درد آن کاهش می یابد هم بهبود آن تسریع می یابد.
– استفاده از ضد دردهائی مثل آسپرین ، استامینوفن و یا ایبوپروفن نیز برای کاهش درد مفید است ولی از آسپرین برای کودکان نباید استفاده کرد.
منبع : کافه پزشکی
دانستن این موضوع که دستکاری حنجره، حلق و گردن ممکن است باعث ایجاد اختلالات ریتم قلبی شود و در اثر مخفی شدن خون از دست رفته در داخل چین خوردگی های جراحی و بلع خون به داخل معده خونریزی ممکن است پائین تر برآورده شود ، اهمیت دارد
در هنگام جراحی سر و گردن صدمه به اعصابی که به حلق، حنجره و به ویژه تارهای صوتی عصب رسانی می کنند می تواند رخ دهد. قبل از خارج کردن لوله تراشه باید وجود ادم حنجره و حلق مورد توجه قرار گیرد.
اسپاسم حنجره : استفاده از ابزار یا دستکاری انتهای حنجره یا وجود خون یا جسم خارجی می تواند باعث اسپاسم حنجره شود. در اسپاسم شدید حنجره، جریان هوا وجود ندارد، صدا تولید نمی شود و تارهای صوتی حقیقی را نمی توان دید. متداول ترین روش برای برطرف ساختن اسپاسم حنجره، فشار پیوسته مثبت راه هوایی به وسیله ماسک صورت یا تجویز داروی بلوک کننده عصبی عضلانی مانند سوکسینیل کولین است.
عفونت های مجاری تنفسی فوقانی: احتمال ایجاد اسپاسم حنجره در اثر دستکاری راه هوایی در حضور عفونت مجاری تنفسی فوقانی بیشتر است. بنابراین جراحی انتخابی برای برداشتن لوزه ها و آدنوئید در این بیماران تا برطرف شدن عفونت مجاری تنفسی فوقانی ۷ تا ۱۴ روز به عقب انداخته می شود.
اداره بیهوشی دربیماران کاندید عمل جراحی لوزه
اداره بیهوشی در بیمارانی که تحت عمل برداشتن لوزه قرار می گیرند بیشتر بر مسائل راه هوایی و خونریزی متمرکز می شود. کار گذاشتن لوله تراشه کاف دار بروز آسپیراسیون خون را کاهش می دهد. استفاده از لوله RAE دهانی در لوله گذاری تراشه به بهتر شدن میدان دید جراحی کمک می کند. منطقه بالای گلوت با گاز وازلینه ممکن است پر شود تا احتمال فرو بردن خون حلق کاهش یابد. برای جلوگیری از نشت خون به داخل معده یک گاز در پشت حلق قرار داده می شود. قرار دادن لوله بینی معده ای به داخل معده قبل ازخارج ساختن لوله تراشه روش شایع برای خروج خونی است که ممکن استبه داخل معده تخلیه شده باشد که باید دقت شود تا به محل آدنوئیدکتومی آسیب وارد نکند.
در عمل لوزه تهوع شایع است. بنابراین قبل از عمل دگزامتازون تجویز کنید و درد را برطرف کنید و با گذاشتن پگ در ته حلق مانع ورود خون به معده شوید. آدنوئیدکتومی تنها درد ندارد. پوزیشن لوزه بعد از خارج کردن لوله بسیار کمک کننده است (لترال). فراموش نشود که بیمار باید در حالت کاملا بیدار که رفلکس gag برگشته است اکستوبه شود.
بعد از عمل جراحی، بیماران اغلب در وضعیت خوابیده به پهلو با قرار گیری سر پائین تر از لگن قرار داده می شوند تا جریان خون به خارج از دهان روانه شود و خونریزی، طناب های صوتی را کمتر تحریک نموده و تجمع تشخیص داده نشده ی خون در معده را از میان ببرد.
در بیمار آسمی ممکن است در حالیکه بیمار هنوز بیهوش است لوله تراشه خارج شود تا احتمال اسپاسم برونش و حنجره کاهش پیدا کند.
جراحی بینی
جراحی بینی اغلب به منظور زیبایی یا بازگرداندن عملکرد راه هوایی فوقانی انجام می شود. یکی از مواردی که باید به آن توجه کرد انقباض عروق مخاط بینی ناشی از داروها (کوکائین، اپی نفرین) برای کاهش خونریزی است. این داروها ممکن است تأثیر شدیدی بر سیستم قلبی عروقی در بیماران مسن یا بیماران قلبی داشته باشد. ایجاد هیپوتانسیون کنترل شده متوسط همراه با بالا گرفتن سر، خونریزی را در محل جراحی کاهش می دهد. خون در حین جراحی ممکن است بی اختیار وارد معده شود٬ قرار دادن یک گاز دهانی حلقی یا ساکشن کردن معده پس از پایان جراحی می تواند تهوع واستفراغ پس ازجراحی را کاهش دهد.
اعمال جراحی گوش
این اعمال به دو دسته کوچک و بزرگ تقسیم می شوند:
- اعمال جراحی کوچک شامل قرار دادن لوله T مانند، ترمیم ساده پرده تمپان و معاینه گوش است که عمدتا به صورت سر پایی انجام می شود. معمولا نیازی به تجویز پره مد قبل از عمل ندارند. آنالژزیک مورد نیاز از انواع ساده بوده و ریکاوری این بیماران سریع است.
- اعمال جراحی بزرگ شامل ماستوئیدکتومی، میرنگوپلاستی، اتوپلاستی، تصحیح و ترمیم گوش است.
این اعمال جراحی معمولا طولانی هستند. به همین جهت تجویز پره مد بیهوشی مفید است.
برای انجام این جراحی ها معمولانیاز به بیهوشی عمومی است ودربرخی مواردبه پایش عصبی وابسته است.
پس از جراحی گوش تهوع و استفراغ شایع است. پیش درمانی با داروهای ضد استفراغ و گنجاندن داروی پروپوفول و سووفلوران در برنامه اداره بیهوشی، میزان تهوع و استفراغ پس از جراحی را بعد از عمل جراحی گوش کاهش می دهد.
به منظور کاهش خونریزی، وضعیت بیمار در حین عمل جراحی گوش به صورت سر بالاست. باید از حملات هیپوتانسیون جلوگیری کرد. برقراری هیپوتانسیون کنترل شده با روش های متفاوت اعم از داروهای وریدی مثلا بتابلاکرهایی مانند لابتالول مفید است. از آنجایی که شیوع تهوع و استفراغ پس از این اعمال بالاست، تجویز داروهای ضد استفراغ مهم است. تجویز مایعات و آنالژزیک نیز اهمیت دارد.
جراحی با لیزر
جراحی با لیزر امکان جراحی دقیق ضایعات مورد هدف راه هوایی را با کمترین خونریزی وادم و بهبود سریع فراهم می کند. لیزر دی اکسیدکربن کاربرد ویژه ای در درمان مشکلات حنجره، طناب های صوتی، برداشتن بافت اضافه زیر گلوت وانعقاد همانزیوم ها دارد.
اداره بیهوشی درجراحی با لیزر
بیهوشی در حین جراحی با لیزر ممکن است همراه با لوله گذاری داخل تراشه یا بدون آن انجام شود. باید لوله داخل تراشه مناسب که مقاوم به لیزر هستند در دسترس باشد. جراحی با لیزرتولید ستونی از دود و ذرات می کند که اگر آسپیره شود می تواند در آلوئول ها رسوب کند. انحراف اشعه لیزر نیز می تواند به سوراخ شدن احشا و قطع رگ های خونی منتهی شود. سایر خطرات شامل آمبولی وریدی گاز و آسیب به چشم است. چشم های بیمار را باید با باند محکم بست تا در مقابل اشعه لیزر محافظت شود. سپس با استفاده از پدهای خیس گاز و پوشش فلزی می توان از نفوذ لیزر جلوگیری کرد. همه کارکنان اتاق عمل باید از عینک های مخصوص استفاده کنند.
*آتش گرفتن راه هوایی
شعله ور شدن راه هوایی یکی از خطرات جراحی با لیزر است. کاف لوله تراشه ممکن است با متیلن بلو پر شده باشد تا در صورت پارگی کاف در اثر پرتو لیزر امکان آگاهی سریع را فراهم سازد. غلظت اکسیژن دمی تجویز شده تا ۳۰% پائین آورده می شود چون اکسیژن و اکسید نیترو هردو باعث احتراق می شوند. اگر راه هوایی آتش بگیرد باید به سرعت زنجیره انتقال ماده بیهوشی از طریق لوله تراشه قطع شود,سپس لوله تراشه از راه هوایی بیمار خارج گردد. اگر شعله همچنان ادامه داشت آن محل را باید با نرمال سالین خاموش کرد. مشاهده مستقیم حلق و حنجره برای ارزیابی وسعت سوختگی لازم است. در سوختگی شدید تجویز کورتیکو استروئیدها و آنتی بیوتیک را باید مد نظر قرار داد.
اعمال جراحی گوش و حلق و بینی در اطفال
اعمال جراحی ENT در اطفال بسیار شایع است. هدف اصلی در درمان و اداره بیهوشی این اعمال، دسترسی به راه های هوایی برای جراح ضمن برقراری بیهوشی است و حفاظت راه هوایی از آسپیراسیون خون و دبری در حین جراحی است.
آدنوتونسیلکتومی :
اندیکاسیون اصلی این نوع جراحی، عفونت های مکرر راه هوایی است. در کودکان کمتر از ۳ سال که نیاز به انجام تونسیلکتومی دارند، معمولا علائم انسداد راه هوایی هم دیده می شود. گاهی بیماران دچار انسداد راه هوایی و آپنه انسدادی در حین خواب (OSA) می شوند.
در اداره بیهوشی این بیماران باید به این نکته توجه نمود که از تجویز هر نوع داروی سداتیو به عنوان پره مد، اجتناب ورزید و مخدرها را با احتیاط فراوان تجویز کرد. علائم انسدادی بلافاصله پس از عمل جراحی برطرف نمی شود، به طوری که اگر بیمار کمتر از ۳ سال سن دارد، به مراقبت در بخش ویژه اطفال نیاز است.
ملاحظات بیهوشی جهت عمل جراحی آدنو تونسیلکتومی :
القای بیهوشی هم به روش وریدی و هم با استفاده از هوشبر تبخیری قابل انجام است. جهت اداره راه هوایی می توان از لارنژیال ماسک (LMA) استفاده کرد یا به عنوان جایگزین آن می توان از لوله تراشه که در وسط لب ثابت شده، استفاده کرد(به دلیل استفاده از Mouth gag). جهت اداره تنفس بیمار هم می توان از تنفس خودبخودی و هم از تنفس کنتروله با استفاده از شل کننده های عضلانی و IPPV استفاده کرد.
تجویز مسکن یا مخدر یا ضد التهاب غیر استروئیدی در شروع عمل جراحی آغاز می شود تا درد پس از عمل کاهش یابد. تهوع و استفراغ بعد ازعمل شایع است. به منظور از بین بردن این عارضه تجویز کافی مایعات٬ دگزامتازون و ضد استفراغ مثل متوکلوپرامید و یا آنتاگونیست های سروتونین مؤثر است.
- تجویز حجم لازم است.
- با گذاشتن پگ در ته حلق مانع ورود خون به معده گردید.
- تهویه تا طبیعی شدن دی اکسید کربن حتی تا بعد از عمل ادامه یابد.
- برای عمل لوزه، لوله را کوتاه کنید و کانکشن مگیل بگذارید.
- هرگز بیمار را با تنفس خود به خود رها نکنید. تنفس کنتروله لازم است.
- قبل از لوله گذاری لیدوکائین و مخدر بدهید.
- در پایان زیر دید مستقیم، ساکشن و اکستوب کنید تا با ساکشن کردن صدمه نزنید.
- گاز ته حلق جا نماند.
- در وضعیت لترال و در بیداری اکستوب کنید.
- برای تسکین درد از NSAIDS استفاده نکنید، چون خطر خونریزی بالا می رود.
خونریزی یکی از عوارض خطرناک است که به دو شکل تظاهر می کند:
- خونریزی زودرس: در طی ۶-۴ ساعت اول پس از عمل رخ می دهد.
- خونریزی دیررس یا تأخیری : طی ۱ تا ۲ هفته پس از عمل رخ می دهد. بیمار دچار رنگ پریدگی می شود و پرشدگی عروق کاهش می یابد. تاکی کاردی، هیپوتانسیون، تهوع و استفراغ خون از سایر علایم است.
درمان: مانیتورینگ فشار خون و ضربان قلب باید برای بیمار قرار داده شود. لازم است هیپوولمی بیمار اصلاح شود. چک هموگلوبین و فاکتور های انعقادی انجام شوند و نمونه برای کراس مچ فرستاده شود.
باید توجه شود که کودک مقداری خون بلعیده و معده او پر محسوب می شود. جهت تخلیه معده لازم است تا یک لوله معدی برای بیمار ثابت شود.
وضعیت بیمار در حین القا و لوله گذاری تراشه باید به گونه ای باشد که سر به صورت مختصری پایین وبه سمت چپ قرار گیرد. این بیماران احتمالا نیاز به تجویز خون خواهند داشت.
اگر خونریزی متوقف نشد، نیاز به قرار دادن پانسمان فشاری است که معمولا به مدت ۲۴ ساعت نگه داشته می شود تا در نتیجه فشار موضعی که اعمال می کند سبب خشک شدن بستر آدنوئید شود.
بهتر است عمل جراحی لوزه جزء اولین عمل ها و در صبح انجام شود و رزرو خون همیشه لازم است. بچه های کوچکتر از ۳ سال در معرض خطر قرار دارند و نباید روز عمل مرخص شوند.
انسداد حفره ی بینی
آترزی کوان یک اختلال مادرزادی است که در آن هیچ ارتباطی بین حفره بینی وجود ندارد. در ۳۰% موارد از نوع استخوانی در ۷۰% موارد مخلوطی از استخوانی و ممبرانی است.
با توجه به اینکه نوزاد اجبارا از راه بینی نفس می کشد، در مواردی که آترزی دو طرفه کوان وجود دارد، نوزاد با نارسایی تنفسی حاد مراجعه میکند که می تواندبا باز نگه داشتن دهان بوسیله ایروی دهانی کاهش یابد.
در نوزادی که آترزی دو طرفه کوان دارد، عمل جراحی تصحیح حفره بینی و یا تراکئوستومی باید در چند روزاول زندگی انجام شود.
ملاحظات بیهوشی:
لوله تراشه دهانی و از نوع قابل ارتجاع RAE را انتخاب می کنیم. قرار دادن مش در حفره حلقی الزامی است. پس از خاتمه عمل جراحی، معمولا تیوب هایی که درون بینی نوزاد وجود دارد، مکررا نیاز به دیلاتاسیون خواهند داشت. نوزادانی که انسداد یک طرفه دارند، پس از عمل معمولا خوب هستند ولی نوزادان با آترزی دو طرفه، احتمال انسداد نسبی یا متناوب راه هوایی فوقانی پس از عمل وجود دارد که باید در بخش مراقبت های ویژه نگهداری شوند.
آسپیراسیون جسم خارجی
علائم بالینی شایع: سرفه، ویزینگ و کاهش ورود هوا به ریه های درگیر. شایع ترین محل آسپیراسیون برونکوس راست است.
علائم رادیوگرافی: اگر ماده ی آسپیره شده رادیواپک باشد، جسم خارجی در رادیوگرافی دیده می شود.
هسته میوه ها و سبزی ها باعث تحریک بسیار شدید درخت برونشیال می شود.
مواد خنثی مانند پلاستیک نسبتا تحریک ناپذیر هستندو واکنش التهابی کمی ایجاد می کنند.
درمان: برای درمان جسم خارجی آسپیره شده نیاز به برداشتن با آندوسکوپی وجود دارد.تجویز آنتی کولینرژیک به منظور کاهش ترشحات دهانی به عنوان پره مدیکاسیون لازم است. بیهوشی به روش استنشاقی انجام می گیرد، تجویز لیدوکائین به صورت موضعی در ناحیه لارنکس صورت می گیرد. عمل جراحی برونکوسکوپی به منظور برداشتن جسم خارجی در راه هوایی، می تواند عملی طولانی باشد. کورتیکواستروئیدها و برونکو دیلاتورها (مانند آمینوفیلین) بسته به شرایط بیمار تجویز می شود.
شکاف کام و شکاف لب
شیرخواران مبتلا به شکاف کام و لب شکری، مشکلات بلع داشته و مکررا دچار آسپیراسیون می شوند. به علاوه شیوع عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی بالاست که منجر به التهاب مزمن گوش میانی خواهد شد.
ترکیبی از شکاف کام، کوچکی چانه و انسداد راه هوایی فوقانی، بیانگر سندرم پیررابین است.
OSA اولیه در این بیماران باعث می شود که به هر نوع داروی دپرسان تنفسی حین بیهوشی حساس باشند (مانند بنزودیازپین ها و آنالژزیک ها)
اشکال در لوله گذاری تراشه بخصوص در شیرخواران کوچک تر از ۶ ماه که چانه عقب زده و یا شکاف دوطرفه دارند، قابل پیش بینی است.
پره مدیکاسیون: دارو های سداتیو در بیماران با شکاف کام اندیکاسیون ندارند و به علت خطر انسداد راه هوایی باید از تجویز این داروها اجتناب کرد. آتروپین باعث کاهش ترشحات دهانی و بلوک رفلکس gag می شود. از طرفی به علت ایجاد تاکی کاردی، ارزیابی عمق بیهوشی را مشکل می کند. در مواردی که پیش بینی می شود لوله گذاری تراشه مشکل است که از کتامین استفاده می شود می توان از تجویز آتروپین سود برد.
اداره ی بیهوشی
برای بیماران بدون نا هنجاری راه هوایی، القای بیهوشی می تواند با تجویز داخل وریدی یک بار بیتورات و یا داروهای القای مشابه صورت گرفته و به دنبال آن با تجویز شل کننده ی عضلانی، لوله گذاری تراشه را تسهیل کرد.
در بیمارانی که ناهنجاری راه هوایی دارند، یک هوشبر تبخیری ولوله گذاری تراشه در حالی که بیمار تنفس خود به خودی دارد، راهکار مناسبی است. لوله گذاری تراشه با مشکل مواجه می شود. در چنین شرایطی با گذاشتن یک قطعه ی کوچک از گاز و یا مول دندانی جهت پر کردن فاصله، احتمال این مشکل کاهش می یابد. لوله تراشه باید در لب پائین در خط وسط ثابت شود تا تغییرات آناتومی صورت به حداقل برسد.
در حین عمل جراحی باید شک بالایی نسبت به تغییر محل لوله تراشه وجود داشته باشد. کاپنوگرافی یک مانیتور مفید برای تأیید قرار گرفتن مستمر لوله در تراشه حین جراحی است. کونژنکتیویت و خراش قرنیه از عوارض چشمی خطرناک است٬ از این رو چشم ها با پماد چشمی نرم شده و با پوشش چشمی محافظت می شوند.
*راهنمای لازم برای ناشتا بودن در کودکان*
|
سن |
شیر و جامدات |
مایعات صاف شده |
|
کمتر از ۶ ماه |
۴ ساعت |
۲ ساعت |
|
۳۶-۶ ماه |
۶ ساعت |
۳ ساعت |
|
بیش از ۳۶ ماه |
۸ ساعت |
۳ ساعت |
این تفکر که هرچه دوره ناشتا بودن طولانی تر باشد، تخلیه معده بیشتر صورت می گیرد، تفکری اشتباه و برای کودک ناخوشایند است. ناشتا بودن طولانی بخصوص در شیرخواران سبب دهیدراتاسیون و هیپوگلیسمی می شود. از طرفی باعث افزایش حجم اسید معده و کاهش PH آن شده و خطر آسپیراسیون را افزایش می دهد.
منبع : کافه پزشکی
نظیر سایر مردم سالم، شما نیز ممکن است در دهان یا دستگاه گوارشی خود یا بر روی پوست مبتلا به عفونت کاندیدایی شوید. شما هرگز قادر نخواهید بود که این قارچ را ببنید و حتی گاهی اوقات اصلاً متوجه حضور آن نخواهید شد، زیرا میکروبهای مختلف موجود در بدن رشد این قارچ را مرتباً چک می کنند و مانع رشد آن می شوند. اما زمانیکه این تعادل به هم خورد مثلاً در طی استرس یا بیماری یا در زمان مصرف دارو، این قارچ بیش از حد رشد نموده و منجر به بروز اختلالاتی نظیر بثورات پوستی ناحیه پوشاک بچه، عفونتهای مخمری دستگاه تناسلی و نوعی عفونت دهانی بنام برفک خواهد بود.
مطالعه کلی
برفک دهانی بصورت ضایعات کرمی رنگ است که معمولاً بر روی زبان یا در داخل گونه ها ایجاد می شود. ضایعات می توانند دردناک بوده و زمانیکه خراشیده می شوند یا اینکه فرد مسواک می زند دچار خونریزی مختصری شوند. گاهی اوقات ممکن است عفونت به سقف دهان،لثه ها،لوزه ها، و یا پشت حلق گسترش یابد.
اگر چه برفک دهانی می تواند هر شخص سالم را درگیر کند. ولی معمولاً در بچه ها و کودکانی که تازه به راه افتاده اند، افراد مسن و مبتلا به ضعف ایمنی شایعتر است. این بیماری در افراد سالم سیر بسیار خفیفی داشته و به راحتی با روشهای درمانی طبیعی یا داروهای ضد قارچی قابل درمان است. اما در افراد مبتلا به ضعف ایمنی علایم ممکن است شدیدتر بوده و بسیار گسترش یافته و کنترل آنها مشکل باشد.
علائم و نشانه ها
برفک دهانی بصورت ضایعات کرمی رنگ یا سفید بر روی زبان ، سطح داخلی گونه ها و گاهی سقف دهان، لثه ها ، و لوزه ها بروز می یابد، ضایعات دردناک بوده و با اندکی خراشیدگی به مقدار کم دچار خونریزی می شود. اگر چه علائم و نشانه ها به یکباره ایجاد می شوند اما ممکن است بصورت مزمن ، دائمی و در طی یک مدت زمان طولانی پدیدار شوند.
در موارد بسیار شدید ، ضایعات ممکن است حتی به سمت مری و ریه نیز گسترش یابند که در صورت درگیری مری اصطلاحاً – التهاب مری کاندیدایی – نامیده می شود. علائم و نشانه های این بیماری شامل موارد ذیل است:
وجود درد یا هر گونه اشکال در بلع ، احساس گیر کردن توده غذا در داخل حلق یا قسمت میانی قفسه سینه و در صورت وجود تب گسترش عفونت به خارج از مری است.
علائم موجود در کودکان و زنان شیرده
نوزادان سالمی که مبتلا به برفک دهانی می شوند معمولاً علائم خود را در طی هفته اول زندگی بروز می دهند. علاوه بر وجود ضایعات سفیدرنگ مشخص، ممکن است نوزادان در تغذیه مشکل داشته و ناآرامی کنند. بعلاوه می توانند در طی شیرخوردن عفونت را به مادران خود نیز انتقال دهند. زمانیکه پستان آنها مبتلا به عفونت کاندیدایی شده است ممکن است دچار علائمی نظیر قرمزی نامعلوم یا حساسیت نوک پستانها،براق شدن پوست ها در دور نوک پستان،وجود درد در پستان در حین شیر دادن یا درد در نوک پستان در حین مکیدن شیر ، وجود دردی شبیه به فرو رفتن چاقو در پستانها ، باشند.
علل
میکروبهایی نظیر ویروسها، باکتریها و قارچها در هر جایی از بدن وجود دارند در دهان ، سیستم گوارشی، مجاری تنفسی و برروی پوست بیش از ۲۰۰ گونه باکتری وجود دارد. بطور کلی ارتباط بین انسان و این میکروبها برای انسان مفید می باشد. بدن شما برای آنها مواد مغذی و جائی برای زندگی فراهم می آورد و در عوض آنها سیستم ایمنی بدن را تحریک می کنند یا برای بدن ویتامین می سازند و به بدن جهت مقابله با ویروسها و باکتریهای مضر کمک می کنند. اما بطور کلی بدن در برابر این میکروبها در یک تعامل پیچیده قرار دارد. اما گاهی اوقات این مکانیسمهای محافظتی از بین می روند. زمانیکه بدن و سیستم ایمنی توسط بعضی بیماریها یا داروها نظیر کورتونها ضعیف می شوند یا این که بعلت مصرف آنتی بیوتیکها تعادل طبیعی بین میکروبهای موجود در بدن به هم می خورد، برفک دهان و سایر عفونتها کاندیدایی ایجاد می شوند.
بعضی بیماریها منجر به افزایش استعداد بدن به برفک دهان می شوند که شامل موارد ذیل است:
– کاندیدای جلدی مخاطی مزمن: این بیماری معمولاً کودکان کمتر از سه سال را درگیر
می کند. در این حالت دهان ، ناخنها ، پوست سر ، بدن و دستها و پاها درگیر می شود.
– ایدز : این بیماری از طریق ایجاد اختلال در سیستم ایمنی بدن استعداد ابتلا به عفونت کاندیدایی را افزایش می دهد.
– سرطانها : اگر فردی به سرطان مبتلا شود هم به علت سیر بیماری و هم به علت مصرف داروهای شیمی درمانی و پرتو درمانی دچار ضعف سیستم ایمنی خواهد شد و لذا استعداد ابتلا به آنها افزایش خواهد یافت.
– مرض قند: اگر شما نمی دانید که مرض قند دارید یا اینکه بیماری شما خوب کنترل نشده است، مخاط دهان دارای مقادیر فراوانی قند خواهد بود، همین عامل استعداد ابتلا را افزایش خواهد داد.
– عفونتهای مخمری دستگاه تناسلی :در صورت وجود این بیماری بخصوص در زمان بارداری، عفونت می تواند در حین زایمان به کودک انتقال یابد. در نتیجه در طی چند هفته اول بعد از تولد نوزاد، شانس ابتلا به برفک افزایش خواهد داشت.
– خشکی مخاط دهان : این حالت به علت کاهش عملکرد ترشحی غدد بزاقی دهانی ایجاد می شود و همین عامل تعادل میکروبها را در داخل دهان به هم میزند و شانس ابتلا را افزایش خواهد داد.
یکسری عادات فردی نیز وجود دارد که شانس ابتلا را افزایش می دهد. که شامل سیگار کشیدن و استفاده از وسایل دندانپزشکی خاص می باشد.
فاکتورهای خطر
هر کس می تواند به برفک مبتلا شود اما عفونت در شیرخواران و کودکانیکه تازه شروع به راه افتادن کرده اند ( که در آنها سیستم ایمنی بطور کامل بلوغ نیافته است ) شایعتر است. بعلاوه کودکان در طی شیر خوردن می توانند عفونت را به مادارن خود نیز انتقال دهند.
اگر فرد مسن باشد، سیستم ایمنی ضعیف شده، داشته باشد، از کورتون، آنتی بیوتیک یا قرصهای ضدبارداری استفاده کند، سیگاری بوده یا از ابزار دندانپزشکی استفاده نماید، شانس بیشتری جهت ابتلا خواهد داشت.
غربالگری و تشخیص
اگر کودک شما دچار ضایعات سفید رنگ دردناک شده است، حتماً به پزشک یا دندانپزشک مراجعه نمائید. معمولاً تشخیص ضایعات راحت می باشد اما ممکن است نمونه گیری جهت مشاهده در زیر میکروسکوپ نیز به عمل آید. اگر برفک در بچه ها یا بالغینی رخ داد که هیچگونه فاکتور خطری ندارند، حتماً باید به پزشک مراجعه شود در این موارد ممکن است یکسری بیماریهای زمینه ای نظیر مرض قند وجود داشته باشد. لذا در این موارد پزشک یک معاینه بالینی کامل انجام داده و یکسری آزمایشات درخواست خواهد نمود. برفکی که به مری انتشار یابد می تواند بسیار خطرناک باشد به منظور تشخیص این بیماری ممکن است آزمایشات ذیل مورد نیاز شود.
– کشت حلق : در این آزمایش از ته حلق با ابزارهای خاصی نمونه گیری به عمل آمده و بر روی محیط های کشت ، کشت داده می شود.
– آندوسکوپی : در این آزمایش پزشک بطور مستقیم و با ابزارهای خاص پوشش مری، معده و اثنی عشر را خواهددید. این مطالعه ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد.
– آزمایش بلع باریوم: از طریق این روش با عکسبرداری می توان مری و معده را مشاهده نمود.
عوارض جانبی
برفک دهان به ندرت در بچه ها و بالغین یک مشکل سلامتی به حساب می آید. اگر چه گاهی اوقات بعد از درمان ممکن است عفونت عود کند. در افراد مبتلا به ضعف ایمنی برفک می تواند بسیار خطرناک باشد.
در افراد مبتلا به ایدز نیز ممکن است علائم در دهان و مری بسیار شدید تر باشد که می تواند همراه با بلع دردناک یا مشکل بوده و در نتیجه به مقدار کافی مواد غذایی به بدن نخواهد رسید. بعلاوه در این بیماران شانس گسترش عفونت به سایر نقاط بدن بیشتر است. در این موارد معمولاً سیستم گوارش، ریه ها ، کبد و پوست بیشتر درگیر می شوند.
درمان
هدف درمان جلوگیری از پیشرفت سریع عفونت قارچی می باشد اما بهترین رویکرد بر اساس خصوصیات افراد با یکدیگر متفاوت می باشد و به خود فرد بستگی دارد.
درمان برفک دهانی در بچه ها :کودکانی که تازه به راه افتاده اند و از هر نظر سالم بوده و دارای فرم خفیف برفک هستند نیاز به درمان خاصی ندارند. اگر عفونت به دنبال مصرف آنتی بیوتیک رخ داده باشد می توان از ماست ترش به منظور حفظ تعادل میکروبها استفاده نمود به شیرخواران یا کودکانیکه که برفک آنها مقداری پایدار شده است می توان داروهای ضد قارچی ضعیف داد.
درمان برفک دهانی شیرخوران و مادران شیر ده :در صورت ابتلای این موارد بهتر است مادر و کودک هر دو درمان شوند. در این موارد می توان برای کودک از داروهای ضد قارچی ضعیف و برای مادر از کرمهای ضد قارچی برای پستان استفاده نمود. اگر کودک از شیشه و پستانک نیز استفاده کند بهتر است تا بعد از آنکه برفک بطور کامل بهبود یافت آنها به خوبی شسته شوند.
درمان برفک دهانی در بالغین: اگر شما یک انسان سالم هستید که به برفک دهانی مبتلا شده اید. این موارد قارچها را از بین نمی برند، ولی می توانند وضعیت میکروبی موجود در دهان شما را در یک حالت تعادل حفظ کنند. اگر این موارد مؤثر نبودند باید از داروهای ضد قارچی استفاده نمود.
درمان برفک دهانی در افراد مبتلا به سیستم ضعف ایمنی
مبتلایان حتماً باید از داروهای ضد قارچی که به فرمهای خوراکی مختلف وجود دارند استفاده نمود. دوره معمول درمان ۱۰ تا ۱۴ روز می باشد. متأسفانه قارچ کاندیدا خیلی سریع به داروهای ضد قارچی معمول مقاوم می شود . بخصوص در مواردیکه فرد در مراحل انتهایی ایدز قرار دارد در اینصورت استفاده از آمفوتریسین B می تواند بسیار کمک کننده باشد.
بعضی از داروهای ضد قارچی برای کبد تا حدی سمی می باشند. بدین منظور جهت ارزیابی عملکرد کبدی لازم است، آزمایشات کبدی انجام شود و بخصوص این آزمایشات در موادریکه نیاز به درمان طولانی مدت وجود داشته یا فرد سابقه بیماری کبدی دارد، باید حتماً مد نظر قرار گیرد.
پیشگیری
استفاده از روشهای زیر می تواند به کاهش احتمال ابتلا به عفونت کاندیدایی کمک کند.
– زمانیکه از آنتی بیوتیک استفاده می کنید حتماً از ماست یا غذاهای ترش استفاده کنید.
– تا حد ممکن هر گونه عفونت قارچی دستگاه تناسلی را در طی دوره بارداری زودتر درمان کنید.
– در صورتی که سیگار می کشید سعی به ترک آن نمائید.
– به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نمائید( حداقل هر شش ماه تا ۱۲ ماه) بخصوص در مواردیکه مرض قند دارید یا از وسایل دندانپزشکی خاص استفاده می کنید. دندانهای خود را به گونه ای که دندانپزشک توصیه می نماید، مسواک کنید.
– مصرف غذاهایی که دارای مقادیر بسیار زیادی قند می باشند را در رژیم غذایی خود محدود نمائید.
مراقبت از خود
در موارد افزایش شیوع برفک دهان می توان اقدامات ذیل را انجام داد.
بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید. بسیاری از دندانپزشکان توصیه می کنند که حداقل روزی ۳ بار مسواک برنید. از اسپری ها و محلولهای شستشو دهنده اجتناب کنید چرا که تنوع میکروبی طبیعی موجود در دهان را از بین می برند.
از آب و نمک ولرم برای کاهش درد استفاده نمائید. می توان نصف قاشق غذاخوری نمک را در یک فنجان آب ولرم حل نمائید.
در صورتیکه مادری شیردهی می کند و مبتلا به عفونت قارچی شده است باید از پدهای شیردهی مخصوص به منظور جلوگیری از انتشار قارچ به لباسها استفاده کند.
استفاده از روشهای طب تکمیلی
کپسولهای سیر : سیر دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی قابل ملاحظه ای می باشد. می توان این کپسولها را برای درمان عفونتهای قارچی پا مورد استفاده قرار داد.
منبع : کافه پزشکی
کاهش شنوایی یکی از شایعترین مشکلات در افراد مسن می باشد. یک سوم افراد بالای ۶۰ سال و نیمی از افراد بالای ۸۵ سال دچار کاهش شنوایی هستند.
مشکل کاهش شنوایی علاوه بر اینکه می تواند باعث اختلال در زندگی روزمره و تماسهای اجتماعی فرد با دیگران شود، گاهی باعث خطراتی در زندگی فرد می گردد، مثلاً این افراد صدای آژِیر خطر و یا اخطار برای جلوگیری از یک موقعیت خطرناک را نمی شوند و یا هنگام مراجعه به پزشک در فهم و درک دستورات است پزشک دچار مشکل شده که ممکن است برای آنها خطرناک باشد.
چه کسی دچار مشکل شنوایی است ؟
اگر در پاسخ به سؤالات زیر به ۳ یا بیش از ۳ مورد پاسخ بله دادید بدانید که احتمالاً دچار مشکل شنوایی بوده و باید برای کنترل سطح شنوایی خود به پزشک مراجعه کنید.
– آیا هنگام صحبت کردن با تلفن دچار مشکل می شوید؟
– آیا در مکانهای شلوغ که سر و صدا زمینه ای وجود دارد، بیشتر دچار مشکل شنوایی می شوید؟
– آیا دنبال کردن یک مکالمه هنگامی که ۲ یا چند نفر همزمان صحبت می کنند برای شما مشکل می شود؟
– آیا برای فهم کلمات در هنگام صحبت کردن دیگران باید به خود فشار بیاورید؟
– آیا بنظر شما بیشتر مردم نامفهوم صحبت می کنند ؟
– آیا شما اغلب گفته های دیگران را بد متوجه شده و عکس العمل مناسب به آن نشان نمی دهید؟
– آیا خصوصاً برای شنیدن صداهای زنان و کودکان مشکل دارید ؟
– آیا هنگام تماشای تلویزیون صدای آنرا زیاد بلند می کنید ؟
– آیا احسااس وزوز گوش و صدای زنگ در گوش خود دارید ؟
– آیا به نظر شما بعضی از صداها خیلی بلند بنظر می رسد ؟
پس از اطلاع از کاهش شنوایی چه اقدامی باید انجام داد ؟
مهمترین کار در این موقع مراجعه به پزشک است و فرد باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند. متخصص گوش و حلق و بینی پس از معاینه فرد درخواست آزمایشات مختلف سعی در شناسیی علت کاهش شنوایی دارد تا بتواند آنرا درمان کند. پزشک ممکن است در این راه با یک شنوایی سنج که می تواند با استفاده از دستگاههای خاص سطح شنوایی هر دو گوش را اندازه گیرد، مشورت کند خصوصاً هنگامی که فرد نیاز به وسائل کمک شنوایی مثل سمعک دارد مشورت با شنوایی سنج مهم بوده و او می تواند راهنمییهای لازم را ارائه کند.
دلایل کاهش شنوایی چیست ؟
کاهش شنوایی در اثر دلایل زیادی می تواند اتفاق بیفتد. یک مورد شایع آن کاهش شنوایی در اثر پیری می باشد که به آن پیر گوشی می گویند. گرچه دلیل ایجاد پیر گوشی کاملاً شناخته نشده ولی مشخص شده است . که شیوع آن در بعضی خانواده ها بیشتر است .
دلیل دیگر برای کاهش شنوایی، مواجهه گوش با صدای بسیار بلند بمدت طولانی است که به این نوع کاهش شنوایی القا شونده در اثر سر و صدا گفته می شود. بسیاری از کارگران ساختمانی ، کارگران کارخانجات پر سر و صدا ، کارمندان فرودگاه ، سربازان ، افرادی که کارشان قطعه قطعه کردن چوب و بریدن درختان است، کشاورزان و … به این نوع کاهش شنوایی مبتلا می شوند. البته گاهی سر و صدای بلند می تواند باعث ایجاد صدا و یا وز وز در گوش شود.
کاهش شنوایی همچنین در اثر عفونتهای باکترییی و یا ویروسی ، مشکلات قلبی و یا سکته مغزی ، ضربه به سر، تومور و حتی بعضی از داروها ایجاد شود.
دلایل کاهش شنوایی چیست ؟
استفاده از وسائل تقویت صدا : که بر روی تلفن و موبایل وصل شده و یا استفاده از گوشی برای شنیدن صدای تلویزیون و رادیو باعث کاهش سر و صدای اطراف و عدم تداخل آنها با صدای رادیو و یا تلویزیون می شود. این وسائل که امروزه در دسترس قرار دارند باعث می شود که فرد حتی بدون استفاده از سمعک بتواند از این وسایل استفاده کرده و مشکل چندانی با شنیدن صدای آنها نداشته باشد.
۱- لب خوانی: روش دیگری برای کمک به این افراد است . افرادی که از این شیوه استفاده می کنند، هنگام صحبت با فرد مقابل به صورت و لب آنها توجه کامل دارند و از این طریق به کلماتی که آنها ادا کرده اند پی می برند حتی اگر آنها را نشنیده باشند.
۲- استفاده از سمعک: این وسیله کوچک بوده و معمولاً پشت گوش قرار می گیرد و صداها را بلندتر می کند. برای انتخاب نوع سمعک، شنوایی سنج می تواند به شما کمک کند، شما ممکن است شما مجبور باشید چندین نوع سمعک را امتحان کنید تا به نوعی که برایتان راحت تر و مناسب تر از بقیه است دست پیدا کنید.
۳– استفاده از حلزون پیوندی : این وسیله از ۳ قسمت تشکیل شده است یک قسمت خارجی که پشت گوش قرار گرفته و حاوی میکروفن و انتقال دهنده است. این قسمت صدا را دریافت کرده تقویت می کند و به قسمت بعدی که پردازنده صوت نام دارد انتقال می دهد. پردازنده که یک وسیله کوچک است بر روی کمربند فرد و یا در جیب وی جاسازی می شود. پردازنده صدا را به سیگنالهای خاصی تبدیل کرده و آنرا به قسمت سوم که دریافت کننده نام دارد منتقل می کند. دریافت کننده یک قطعه کوچک و گرد دیسکی شکل بوده که جراح آنرا در زیر پوست یکی از گوشهای فرد قرار می دهد و سیگنالهای صوتی توسط دریافت کننده به مغز منتقل می شود. پیوند حلزون اغلب برای کودکان کوچکی که با از دست دادن شنوایی از بدو تولد درگیر هستند استفاده می شود. ولی امروزه برای موارد کاهش شدید شنوایی در افراد مسن هم مورد استفاده قرار گرفته است.
چگونه اطرافیان و دوستان فرد دچار کاهش شنوایی می توانند به او کمک کنند؟
– اگر دچار کاهش شنوایی هستید حتی در مورد آن با دوستان خود صحبت کنید. دوستان و نزدیکان شما باید از اینکه شنیدن برای شما کار مشکلی می باشد مطلع باشند تا هنگام صحبت با شما دقت بیشتری صرف کرده و بلندتر با شما صحبت کنند تا هم به شما کمک شود و هم در اثر درک غلط از گفتار آنها سوء تفاهم ایجاد نشود.
– از خانواده خود بخواهید هنگام صحبت با شما کاملاً به شما نگاه کنند و رو در روی شما قرار بگیرند تا از حرکات صورت و لب آنها برای فهم گفتار آنها استفاده کنید.
– از دوستان خود بخواهید با شما کمی بلندتر صحبت کنند ولی فریاد نزنند.
– بدانید که سر و صدای اطراف شما و درک سخنان کسی که با او صحبت می کنید اختلال ایجاد می کند برای همین مثلاً اگر به رستوران رفتید از میز نزدیک آشپزخانه و یا میزی که نزدیک به گروه موزیک می باشد دوری کنید و در گوشه ای ساکت مستقر شوید تا راحتتر بتوانید گفتگوی خود با دوستان و مهمانان را متوجه شوید.
منبع: کافه پزشکی
بیشتر...
کم کاری تیروئید (Hypothyroidism)
کم کاری تیروئید به حالتی اطلاق می شود که غده تیروئید شما مقادیر کافی از هورمونهایی مهم و خاص را تولید نکند. زنان به ویژه زنان بالای 50 سال بیش احتمال دارد که به کم کاری تیروئید مبتلا گردند. کم کاری تیروئید تعادل طبیعی واکنشهای شیمیایی بدنتان را مختل می کند . کم کاری تیروئید در مراحل اولیه اش به ندرت سبب ظهور علایم بیماری می شود ولی در اغلب مواقع، کم کاری تیروئید درمان نشده می تواند سبب ایجاد پاره ای از مشکلات در سلامت تان گردد از جمله: چاقی، درد مفصل، ناباروری و بیماری قلبی.
نکات خوب در مورد کم کاری تیروئید این است که برای تشخیص آن آزمایشهای دقیق سنجش عملکرد تیروئید در دسترس هستند و درمان کم کاری تیروئید با هورمونهای تیروئید سنتتیک معمولا راحت، ایمن و موثر است (وقتی که دوز مناسبی از دارو مصرف شود.)
نشانه ها
علایم و نشانه های بیماری تیروئید بسیار گسترده هستند و به شدت عدم کفایت هورمونی بستگی دارد. به طور کلی شما هر عارضه ای که داشته باشید پس از گذشت سالها، اغلب عارضه تان دچار پیشرفت و شدیدتر شدن می گردد. در ابتدا به ندرت ممکن است که متوجه نشانه های کم کاری تیروئید نظیر: خستگی و کسل شدن گردید و ممکن است به سهولت آنها را به پیری و افزایش سن خود نسبت دهید و توجه چندانی نکنید. ولی به موازات اینکه به تدریج کاهش متابولیسم بدنتان ادامه می یابد ممکن است نشانه ها و علایم آشکار بیشتری در شما توسعه یابند. علایم بیماری کم کاری تیروئید ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• خستگی
• تنبلی و احساس کسل بودن
• افزایش حساسیت به سرما
• یبوست
• پوست خشک و رنگ پریده
• صورت متورم
• صدای خشن و گرفته
• افزایش سطوح کلسترول خون
• افزایش وزن ناخواسته
• درد، حساسیت و سفت شدن عضلانی
• درد، سختی یا تورم مفاصل
• ضعف عضلانی
• دوره های قاعدگی شدیدتر از حالت عادی
• ناخن ها و موهای شکننده
• افسردگی
اگر کم کاری تیروئید درمان نشود ، نشانه ها و علایم بیماری به تدریج شدیدتر می گردند. تحریک مداوم تیروئید به منظور آزادسازی هورمونهای بیشتر، ممکن است منجر به افزایش حجم تیروئید (گواتر) گردد. به علاوه ممکن است با پیشرفت بیماری بیشتر دچار فراموشی شوید و روندهای فکری شما آهسته تر شود و یا احساس افسردگی کنید.
کم کاری تیروئید پیشترفته که به نام میکزدم نامیده می شود نادر است ولی وقتی این حالت ایجاد گردد می تواند تهدیدی برای زندگی شما محسوب شود و علایم این نوع کم کاری تیروئید پیشرفته عبارتند از : فشار خون پایین، کاهش تنفس، کاهش حرارت بدن، اختلال توجه و عدم پاسخ به محرک ها و حتی کما . در مواردی بسیاری میکزدم می تواند کشنده باشد.
کم کاری تیروئید در کودکان و نوجوانان:
اگر چه کم کاری تیروئید اغلب بر زنان میانسال و مسن اثر می گذارد ولی هر شخصی می تواند بدین عارضه مبتلا شود ، از جمله: کودکان و نوجوانان. در ابتدا کودکانی که بدون غده تیروئید و یا با غده تیروئیدی با عملکرد نامناسب متولد می شوند ممکن است شماری از علایم و نشانه های کم کاری تیروئید را داشته باشند. اگر در کودک نوپایی مشکلاتی مرتبط با کم کاری تیروئید وجود داشته باشد ، عارضه های ظهور یافته معمولا عبارتند از:
• زرد شدن پوست و سفیدی چشم ها (زردی) : در اغلب موارد این حالت هنگامی به وقوع می پیوند که کبد کودک نمی تواند مولکولی به نام بیلی روبین را متابولیزه نماید. (بیلی روبین طبیعتا در موقع تخریب گلبول های قرمز ، فرسودگی چرخه های بدنی و اجرای نوسازی ها ایجاد می شود)
• گرفتگی مداوم گلو
• زبان بزرگ و متورم
• تورم در صورت
به موازات پشرفت بیماری ، ممکن است که کودکان در غذا خوردن مشکل پیدا کنند و رشد و نمو طبیعی آنها مختل شود. آنها ممکن است همچنین عارضه هایی به شرح زیر را داشته باشند:
• یبوست
• نیروی عضلانی کم
• خواب آلودگی بیش از حد
اگر کم کاری تیروئید در کودکان درمان نگردد حتی در موارد خفیف و ملایمش نیز می تواند منجر به عقب افتادگی جسمی و ذهنی در کودک گردد.
به طور کلی در کودکان و نوجوانان مبتلا به کم کاری تیروئید نشانه هایی مشابه با علایم بیماری بزرگسالان ظهور می کند ولی همچنین ممکن است در آنها یکسری مشکلات به شرح زیر ایجاد گردد:
• رشد ضعیف که منجر به کوتاهی قد کودک می گردد.
• تاخیر در ظهور دندانهای دائمی
• بلوغ دیررس
• تکامل و پیشرفت ذهنی نامطلوب و ضعیف
علت
غده تیروئید شما یک غده کوچک و پروانه ای شکل است که در انتهای ناحیه جلوی گردن شما (درست زیر بر آمدگی حنجره: Adam's apple) واقع شده است . هورمونهای مترشحه از غده تیروئید تاثیر گسترده ای بر سلامت شما داشته و بر تمام جنبه های متابولیسم بدنتان تاثر می گذارد. به موازات اینکه غده تیروئید تان بتواند مقادیر متناسب از هورمونهای تیروئیدی را آزاد کند عملکرد سیستم بدنتان روال طبیعی و مطلوب می یابد ولی برخی مواقع تیروئید هورمونهای کافی را تولید نمی کند که سبب اختلال در تعادل واکنشهای شیمیایی بدنتان می گردد که این حالت تحت عنوان کم کاری تیروئید شناخته می شود.
دو هورمون اصلی مترشحه از تیروئید:
غده تیروئید شما دو نوع هورمون اصلی یعنی تیروکسین (T4) و تری یدو تیرونین (T3)را تولید می نماید. این هورمونها در تنظیم مصرف چربی و کربوهیدرات در بدن اثر دارند و نیز به کنترل درجه حرارت بدن کمک می نمایند و همچنین این هورمونها در کنترل میزان ضربان های قلب دخیل هستند و در تنظیم سنتز پروتئین در بدن نیز کمک می نمایند.
غده تیروئید همچنین کلسی تونین را که هورمونی است که در تنظیم کلسیم خون اثر دارد، ترشح می نماید. میزان آزادسازی تیروکسین و تری یدو تیرونین تحت کنترل غده هیپوفیز و هیپوتالاموس است (ناحیه ای در انتهای مغز که به مشابه یک ترموستات و تنظیم کننده برای کل سیستم بدن می باشد). رسیدن سیگنال های هیپوتالاوس به غده هیپوفیز منجر به ترشح هورمونی تحت عنوان هورمون محرک تیروئید (TSH) می گردد و سپس TSHاز غده هیپوفیز آزاد می شود و مقدار TSHآزاد شده به میزان تیروکسین و تری یدو تیرونین موجود در خون شما بستگی دارد. در نهایت غده تیروئید بر اساس مقادیر TSHدریافتی تولید هورمونها یش را تنظیم می نماید. اگر چه پروسه مذکور اغلب به خوبی کار می کند ولی برخی اوقات تیروئید در تولید مقادیر کافی از هورمونها ناتوان است . کم کاری تیروئید ممکن است ناشی از عارضه های مختلفی به شرح زیر باشد:
• بیماری اتوایمیون (تیروئید هاشیموتو): این عارضه رایج ترین علت بیماری کم کاری تیروئید است .اختلالات اتوایمیون وقتی ظهور می کند که سیستم ایمنی شما آنتی بادی هایی را بر علیه بافت های بدنتان ترشح نماید. برخی مواقع این پروسه شامل غده تیروئید نیز می گردد. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چرا بدن آنتی بادی هایی را بر علیه خودش ترشح می کند و علت دقیق بیماری های اتوایمیون ناشناخته است. برخی چنین تصور می کنند که ممکن است یک ویروس یا باکتری محرک ایجاد چنین عکس العملی گردد و برخی دیگر معتقدند که ممکن است تاریخچه ژنتیکی در این امر سهیم باشد. به احتمال زیاد بیش از یک عامل در ظهور بیماری های اتو ایمیون نقش دارند و چنانچه بیماری کم کاری تیروئید اتو ایمیون ایجاد گردد آنتی بادی ها، توانایی تیروئید برای تولید مکفی هورمونها را متاثر می سازند.
• درمان پرکاری تیروئید: افرادی که بیش از حد هورمونهای تیروئیدی تولید می نمایند( هایپر تیروئید) اغلب به منظور کاهش و نرمال نمودن عملکرد تیروئیدشان، تحت درمان با ید رادیو اکتیو یا داروهای ضد تیروئید قرار می گیرند. برخی مواقع درمان پرکاری تیروئید می تواند منجر به ایجاد کم کاری تیروئید پایدار گردد.
• پرتودرمانی: استفاده از پرتو درمانی برای معالجه سرطانهای سر و گردن می تواند بر غده تیروئید شما اثر بگذارد و ممکن است منجر به کم کاری تیروئید گردد.
• عمل جراحی تیروئید: برداشتن تمام و یا قسمت بزرگی از غده تیروئید می تواند تولید هورمونهای تیروئیدی را کاهش داده و یا متوقف نماید، در این صورت در طول زندگی تان به مصرف هورمونهای تیروئیدی نیاز خواهید داشت.
• دارو درمانی: برخی از درمان های دارویی می توانند در توسعه کم کاری تیروئید سهیم باشند. یکی از این داروها لیتیوم است که برای درمان برخی اختلالات خاص روانی مصرف می شود. اگر دارویی مصرف می کنید در مورد اثر آن بر غده تیروئیدتان از پزشکتان سئوال نمایید.
در موارد نادرتری کم کاری تیروئید می تواند از یکی از علل زیر ناشی شود:
• بیماری مادرزادی: به طور تقریبی یک کودک در هر 3000 کودک متولد شده در ایالات متحده با نقص در غده تیروئید و یا بدون داشتن غده تیروئید متولد می شود. در اغلب موارد غده تیروئید به دلایل ناشناخته ای به میزان طبیعی رشد و نمو نمی یابد ولی برخی کودکان به یک نوع ارثی از این اختلال مبتلا هستند. کودکان مبتلا به کم کاری تیروئید ارثی اغلب در هنگام تولد طبیعی به نظر می رسند و به همین علت است که امروزه نیازمند غربالگری تیروئید بر نوزادان تازه متولد شده هستیم.
• اختلال غده هیپوفیز: یک علت نادر مرتبط با کم کاری تیروئید نارسایی غده هیپوفیز برای تولید مقادیر کافی TSHاست (که معمولا از یک تومور خوش خیم در غده هیپوفیز ناشی می شود).
• بارداری: در برخی زنان در طی دوران بارداری و یا پس از بارداری شان (کم کاری تیروئید پس از وضع حمل)، کم کاری تیروئید توسعه می یابد و اغلب بدین دلیل است که بدن آنها آنتی بادی هایی را بر علیه غده تیروئیدشان ترشح می کنند. رها کردن کم کاری تیروئید درمان نشده، خطر سقط جنین، زایمان زودرس و پره اکلامپسی را افزایش می دهد. پره اکلامپسی حالتی است که منجر به یک افزایش چشم گیر در فشار خون زنان در طی 3 ماهه آخر بارداری می گردد. این حالت همچنین می تواند تاثیرات جدی ای را بر روند رشد و تکامل جنین داشته باشد.
• کمبود ید: ید یکی از عناصر معدنی جزئی است و عمدتا در غذاهای دریایی و گیاهان دریایی و گیاهانی که در خاک ید دار و نمکهای غنی شده با ید یافت می شود. ید برای تولید هورمونهای تیروئیدی ضروری می باشد . در برخی مناطق دنیا کمبود ید رایج است و حقیقتا امروزه ید اضافه شده به نمک های سر سفره و غنی کردن غذاها و نمکها با عنصر ید این مشکل را در کشورهای بسیاری برطرف کرده است.
عوامل خطر
اگر چه کم کاری تیروئید در هر شخصی می تواند ظهور کند ولی اساسا در زنان بالای 50 سال بیشتر ملاحظه می شود و خطر این بیماری با کهولت سن بیشتر می گردد . همچنین اگر هر یک از موارد زیر در مورد شما مصداق داشته باشد در خطر بیشتری برای ابتلا به کم کاری تیروئید قرار دارید:
• ابتلاء یکی از بستگان نزدیک (مانند والدین و پدربزرگ -مادربزرگ) به یک بیماری اتو ایمیون
• استفاده از پرتو درمانی برای نواحی گردن و نواحی فوقانی قفسه سینه
• انجام عمل جراحی( تیروئیدکتومی(
بیماری کم کاری تیروئیدی درمان نشده ممکن است منجر به ظهور عوارض و مشکلاتی در سلامت گردد از جمله:
• گواتر: تحریک مداوم غده تیروئید برای آزادسازی هورمونهای بیشتر ممکن است منجر به بزرگ تر گشتن غده تیروئید شما (حالتی که تحت عنوان گواتر شناخته می شود( گردد . تیروئید هاشیموتو یکی از رایج ترین علل گواتر می باشد. یک گواتر بزرگ می تواند بر ظاهر شما اثر گداشته ونیز در بلع و تنفس شما اختلال ایجاد کند.
• مشکلات قلبی: کم کاری تیروئید همچنین ممکن است با افزایش خطر بیماری قلبی همراه باشد چرا که در افراد دارای اختلال تیروئید ممکن است سطوح بالا از لیپو پروتئین های با چگالی کم (کلسترول بد:LDL( ایجاد گردد . حتی کم کاری تیروئید تحت بالینی که نوع خفیف تر و خوش خیم تری از کم کاری تیروئید حقیقی می باشد می تواند منجر به افزایش سطوح کلی کلسترول و اختلال در پمپاژ طبیعی قلبتان گردد. کم کاری تیروئید همچنین می تواند منجر به بزرگ شدن قلب و نارسایی قلبی گردد.
• پی آمدهای کم کاری تیروئید بر سلامت روان: ظهور افسردگی ممکن است زودتر در بیماری کم کاری تیروئید ایجاد گردد و ممکن است با گذشت زمان افسردگی شدید تر گردد. کم کاری تیروئید می تواند منجر به کند شدن عملکرد ذهنی گردد.
• میکزدم: میکزدم حالت نادرتر و شدیدتر از بیماری کم کاری تیروئید است که تهدیدی برای زندگی محسوب می گردد و می تواند در نتیجه بیماری کم کاری تیروئید تشخیص داده نشده و درمان نشده در دراز مدت باشد. علایم آن عبارتند از: عدم تحمل شدید سرما، خواب آلودگی که به دنبال آن رخوت شدید و بی هوشی ایجاد گردد . یک اغماء میکزدم ممکن است تحت اثر مصرف داروی مسکن ، عفونت و دیگر عوامل استرس زا در بدنتان تحریک گردد . اگر نشانه ها و علایم میکزدم را دارید نیازمند معالجه بالینی سریع و فوری هستید.
• ناباروری: کاهش سطح هورمونهای تیروئیدی ممکن است موجب ایجاد تداخل در تخمک گذاری گردد و موجب اختلال در باروری گردد . به علاوه برخی از نمونه های کم کاری تیروئید (نظیر اختلال اتو ایمیون) نیز باروری را مختل می نمایند. درمان کم کاری تیروئید با درمان جایگزینی هورمونی ممکن نیست که کاملا باروری را مختل نماید. ممکن است نیاز به انجام مداخلات دیگری باشد.
• نقایص مادرزادی: کودکانی که از زنان با بیماری تیروئید درمان نشده متولد می شوند نسبت به فرزندانی که از مادران سالم متولد می شوند ممکن است ریسک بالاتری را برای ابتلاء به نقایص مادرزادی داشته باشند. این کودکان بیشتر مستعد ابتلا به مشکلات عقلانی و تکاملی هستند . همچنین کودکان مبتلا به کم کاری تیروئید درمان نشده از بدو تولد در خطر ابتلا به مشکلات جسمانی و ذهنی هستند ولی اگر بیماری در طی چند ماه نخست زندگی تشخیص داده شود شانس پیشترفت و تکامل طبیعی کودک بسیار بهتر میگردد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
• اگر بدون هیچ دلیلی احساس خستگی و یا دیگر علایم و نشانه های کم کاری تیروئید را دارید ( از جمله پوست خشک، صورت متورم و رنگ پریده ، یبوست و صدای گرفته و خشک) به دکتر مراجعه نمایید.
• اگر سابقه عمل جراحی تیروئید را داشته اید.
• اگرسابقه درمان با ید رادیو اکتیو و یا داروهای ضد تیروئیدی را داشته اید.
• اگر سابقه پرتودرمانی در ناحیه سر و گردن و قسمت فوقانی قفسه سینه را داشته اید..
• اگر کلسترول خونتان بالا است با پزشک معالجتان مشورت کنید که آیا ممکن است که کم کاری تیروئید علت افزایش کلسترول بدنتان باشد.
اگر از درمان هورمونی برای معالجه کم کاری تیروئید استفاده می کنید می بایست مراجعات پی گیرانه برنامه ریزی شده را مطابق توصیه های پزشکتان رعایت نمایید و و اول از همه بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنید که دوز صحیحی از دارو را مصرف نمایید. با گذشت زمان دوز مورد نیاز برای عملکرد طبیعی تیروئید ممکن است تغییر کند.
آزمایش های تشخیصی
از آنجا که کم کاری تیروئید در زنان مسن تر شیوع بیشتری دارد برخی پزشکان توصیه می کنند که در طی معاینات جسمی سالانه غربالگری زنان مسن تر به منظور تشخیص اختلالات تیروئیدی نیز انجام گردد. برخی پزشکان همچنین توصیه می کنند که زنان باردار و یا زنانی که تصور می کنند باردار شده اند به منظور تشخیص کم کاری تیروئید آزمایش دهند. به طور کلی اگر احساس می کنید که خستگی و کسالت تان افزایش یافته و یا پوست خشک، یبوست و صدای خشن دارید و یا در گذشته سابقه مشکلات تیروئیدی یا گواتر را داشته اید ، ممکن است پزشک معالجتان برای تشخیص کم کاری تیروئید آزمایش تجویز نماید.
آزمایش خون:
تشخیص کم کاری تیروئید بر پایه نتایج تست های خونی که سطح هورمونهای TSHو گاهی سطح هورمون تیروئیدی تیروکسین را ارزیابی می نماید انجام می گردد . کاهش سطح تیروکسین و افزایش سطح TSHدر خون نشانگر اختلال در عملکرد تیروئید است. در این حالت غده هیپوفیز شما سعی می کندTSH بیشتری را برای تحریک غده تیروئید (به منظور تولید هورمون های تیروئیدی) آزاد نماید.
در گذشته پزشکان قادر به تشخیص سریع کم کاری تیروئید نبودند تا اینکه علایم بیماری در مراحل نسبتا پیشترفته بیماری ظهور پیدا می کرد . ولی امروزه با استفاده از تست حساس TSH پزشکتان می تواند بسیار سریع تر و اغلب قبل از اینکه حتی علایم بیماری بروز کند ، بیماری کم کاری تیروئید را تشخیص دهند.
از آنجا که آزمایش TSHبهترین تست غربالگری است دکتر معالجتان ابتدا وضعیت TSHشما را بررسی خواهد کرد و در ادامه در صورت نیاز آزمایش های هورمونی تیروئیدی را نیز تجویز خواهد کرد. آزمایش های TSH همچنین نقش مهمی را در کنترل و مدیریت کم کاری تیروئید بازی می کند چرا که به پزشک معالجتان در تخمین دوز مناسب دارو چه در ابتدای درمان و چه در ادامه درمان کمک می نماید. به علاوه تست هایTSH به تشخیص شرایطی از بیماری به نام کم کاری تیروئید تحت بالینی کمک می نماید که شکل خفیف تری از کم کاری تیروئید است که اغلب منجر به ظهور علایم و نشانه های آشکار بیماری نمی گردد، در این حالت سطح هورمونهای T-3و T-4خون شما در محدوده طبیعی ولی میزان TSHخون شما در محدوده بالاتر از سطوح طبیعی است.
درمان دارویی
درمان استاندارد برای کم کاری تیروئید شامل استفاده روزانه از هورمونهای تیروئیدی لووتیروکسین (لووتیروئید، لووکسیل، سینتروئید، یونیتروئید) می باشد. این داروهای خوراکی سطوح مکفی هورمونی را بازسازی می نماید و بدن شما را به وضعیت طبیعی بر می گرداند. 1-2 هفته پس از شروع درمان متوجه خواهید شد که احساس خستگی کمتری می کنید و همچنین داروها به تدریج سطوح کلسترول افزایش یافته به علت بیماری را کاهش می دهد و ممکن است هر نوع روند افزایش وزن را معکوس نماید . درمان با داروی لووتیروکسین معمولا مادام العمر می باشد ولی از آنجا که دوز داروی مورد نیازتان ممکن است تغییر کند پزشک معالجتان سطح هورمون TSH شما را هر سال بررسی خواهد کرد.
برای تخمین دوز صحیح از داروی لوو تیروکسین در ابتدای درمان پزشک معالج تان معمولا سطح هورمون TSHشما را پس از 2-3 ماه بررسی می کند. مقادیر افزایش یافته از هورمون می تواند موجب عوارض جانبی ناخواسته مانند اشتهای افزایش یافته ، بی خوابی، تپش قلب، لرز و... گردد.
اگر بیماری قلبی عروقی و یا کم کاری تیروئید شدیدی داشته باشید پزشکتان ممکن است درمان را با یک دوز کمتر از دارو شروع کرده و سپس به تدریج دوز دارو را افزایش دهید.
پیشرفت درمان هورمونی به قلبتان اجازه می دهد که خودش را با افزایش متابولیسم هماهنگ نماید . وقتی که لووتیروکسین در دوز مناسب مصرف شود حقیقتا عارضه جانبی ندارد و نسبتا ارزان قیمت است . اگر نوع یا مارک دارویتان را تغییر دادید حتما اجازه دهید که پزشک معالجتان اطمینان بدهد که هنوز مقادیر مناسبی از دارو را مصرف می نمایید و همواره مطابق نظر و مشاوره با پزشک معالج دارو مصرف نمایید. همچنین از مصرف هیچ دوز از دارو غفلت نکنید و یا مصرف داروی را به این دلیل که احساس می کنید بهتر شده اید قطع نکنید اگر چنین کاری را انجام دهید علایم بیماری کم کاری تیروئید به تدریج باز خواهد گشت.
جذب مناسب از داروی لووتیروکسین:
ممکن است برخی داروها و مکمل ها و حتی برخی غذاهای خاص توانایی شما در جذب لووتیروکسین را متاثر سازند. اگر مقادیر زیادی از محصولات سویا و یا یک رژیم پر فیبر را مصرف می نمایید پزشک معالجتان را در جریان قرار دهید و یا اگر از داروهای دیگری به شرح زیر استفاده می نمایید به پزشک معالجتان اطلاع دهید:
• مکمل های آهن
• کولستیرامین( کستران(
• آلمینیوم هیدروکسید که در برخی از آنتی اسید ها وجود دارد.
• مکمل یاری کلسیم
اگر مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی هستید در مورد درمان خود با پزشک معالجتان بحث و مشاوره نمایید . برای کسب یک افزایش نسبتا ملایم در سطح TSH محتملا از مصرف داروهای هورمونی تیروئید سود نخواهید برد و درمان می تواند حتی مضر هم باشد. از طرف دیگر برای افزایش دادن سطح TSH، هورمونهای تیروئید ممکن است سطح کلسترول خونتان و نیز توانایی پمپاژ قلب و یا سطح انرژی بدنتان را بهبود بخشند.
درمان های جایگزین:
اگر چه اغلب پزشکان مصرف تیروکسین سنتتیک را پیشنهاد می کنند ولی عصاره های هورمونی طبیعی از جمله هورمونهای تیروئیدی استخراج شده از غده تیروئید خوک ها نیز در دسترس هستند ، این نوع از محصولات حاوی هر دو مورد: تیروکسین و تری یدو تیرونین می باشند. داروهای سنتتیک درمان تیروئید تنها حاوی تیروکسین هستند و بدنتان تری یدو تیرونین مورد نیاز را از تیروکسین سنتز می نماید. عصاره های طبیعی تنها با نسخه پزشک در دسترس قرار می گیرند لذا نباید با نمونه های هورمونی و عصاره های متراکم از ترشحات غدد که در فروشگاه یا عطاری و... بدون نسخه فروخته می شوند گمراه شوید چرا که این تولیدات توسط سازمان غذا و دارو، تنظیم و تایید نشده اند و اثر بخشی آنها تضمین شده و قابل اطمینان نیست.
نکات تغذیه ای
رژیم غذایی در کم کاری تیروئید:
• آیا مصرف برخی غذاهای خاص موجب افزایش عملکرد غده تیروئید می گردد؟
به طور کلی رژیم غذایی خاصی برای بیماری کم کاری تیروئید وجود ندارد و علیرغم ادعاهای فراوانی که درمورد رژیم غذایی بیماری کم کاری تیروئید وجود دارد، هیچ شاهد عینی معتبری مبنی براین که مصرف و یا پرهیز از غذاهای خاصی حقیقتا عملکرد تیروئید را بهبود خواهد داد، وجود ندارد.
اگر به بیماری کم کاری تیروئید مبتلا هستید می بایست داروهای هورمونی جایگزین را مطابق تجویز پزشک معالج تان مصرف نمایید. این داروها عمدتا با معده خالی مصرف می گردند.
البته دانستن این نکته بسیار حائز اهمیت است که دریافت بیش از حد فیبرغذایی می تواند جذب هورمون های سنتتیک تیروئیدی رامختل نماید. همچنین انواع خاصی از مکمل های غذایی و درمان ها نیز ممکن است دارای اثرات مشابه مختل کننده باشند از جمله:
• گردو
• آرد لوبیایسویا
• غذاهای حاویبذر کتان
• مکمل های حاوی آهن یامکمل های مولتی ویتامینی حاوی آهن
• آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و یا منیزیوم
• برخی داروهای کاهنده کلسترول مانند: کلستیرامین(colestyramin ) و کلستیپول (Colestipol)
برای پیش گیری از تداخلات نامطلوب بالقوه باید از مصرف موارد مذکور خودداری نمایید و یا آن ها راچندین ساعت قبل و یا بعد از مصرف داروهای تیروئیدی استفاده نمایید.
کم کاری تیروئید و افزایش وزن:
بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید به راحتی وزن می گیرند و به سختی وزن کم می کنند که این به دلیل اختلالات هورمونی ناشی از این بیماری است. رژیم غذایی بیماران کم کاری تیروئید می بایست کنترل شده و مداوم باشد و ممکن است نیاز باشد تا برایکنترل وزن تغییراتی در روش غذا خوردن ایجاد نمایند. برای مثال نباید گرسنگی خود را با خوردن خوراکی هایی نظیر کیک و شیرینی جات ارضا کنند وبهتر است برای رفع گرسنگی به جای شیرینی جات، از میوه هایی مانند موزاستفاده کنند؛ چرا که موز منبع خوبی از یُد است و یُد یک عنصر کلیدی در ساخت هورمون های تیروئیدی در غده تیروئید است.
انتخاب های غذایی خود را اصلاح نمایید و غذاهای سالم تر را مصرف کنید:
یک رژیم غذایی مناسب برای بیماری کم کاری تیروئید چیست؟
رژیم غذایی مناسب برای بیماری کم کاری تیروئید،رژیم سالم و متوازنی است که نیازهای بدن را برای حفظ عملکرد مطلوب بدن تامین می نماید. الگوی غذایی مطلوب برای بیماری کم کاری تیروئید شامل مصرف غذاهای غنی از یُد در کنار کاهش مصرف غذاهای گواتروژن می باشد که در نتیجه چنین الگوی غذایی ای به کاهش علایم عوارض مرتبط با مشکلات تیروئیدی کمک می نماید.
غذاهای مناسب برای مصرف در الگوی غذایی بیماری کم کاری تیروئید عبارت هستند از:
اسفناج، توت فرنگی، گوجه فرنگی، موز، هویج، تخم مرغ، سیر، قارچ، پیاز، سیب زمینی، نخودفرنگی، کدو، حبوبات، تربچه، ماست کم چرب و غذاهای دریایی.
این غذاها می توانند جایگزین یُد از دست رفته توسط گواتروژن ها گردند. توجه داشته باشید که برخی از مواد غذایی مانند اسفناج اگر چه در حقیقت در لیست غذاهای گواتروژن می باشند ولی محتوای یُد موجود در آن برای مقابله با اثرات گواتروژنیک آن کفایت می نماید.
همچنین موادغذایی ای که در خاک رشد می نمایند به علت جذب یُد از خاک حاوی سطوح بالاتری از یُد می باشند.
شما می بایست همچنین از مصرف بیش از حد مواد غذایی زیر خودداری نمایید:
کلم بروکلی، کلم، گل کلم، بادام زمینی، گلابی، دانه های کاج، لوبیا سویا، کلم پیچ، خردل، هلو و شلغم.
همچنین از آن جاکه آب آشامیدنی و نمک حاوی کلر هستند با عملکرد مطلوب یُد در بدن تداخل دارند لذ ابسیار بهتر است که از نمک دریایی و بطری های آب معدنی و یا آب فیلتره شده استفاده نمایید.
فقط مقادیر مورد نیاز و مطلوب از یُد را دریافت نمایید و نه بیش تر:
ما مصرف یک رژیم غذایی مملو از یُد را توصیه نمی نماییم چرا که برای حفظ سلامت و عملکرد مطلوب بدن به یک تعادل صحیح از ریز مغذی ها نیاز است و نباید در مصرف یک عنصر زیاده روی کرد.
هدف از کنترل رژیم غذایی در بیماری کم کاری تیروئید جبران و تنظیم سطوح از دست رفته یُد توسط گواتروژن ها می باشد که سعی بر آن است که از محتوای یُدی که در برخی غذاهای معمول وجود دارد استفاده شود.
توجه داشته باشید که مصرف بی رویه غذاهای حاوی یُد نیز می تواند در افزایش وزن سهیم باشند.
کاهش دادن مصرف غذاهای حاوی گواتروژن و افزایش مصرف غذاهای غنی از یُد می تواند سرانجام شما را به یک تعادل سالم برساند و این الگوی غذایی صحیح، همچنین شما را در رسیدن به اهداف تان در ارتباط باکاهش وزن نیز، کمک خواهد کرد
آیا مکمل های ید می توانند به تنظیم عملکرد تیروئید در یک فرد مبتلا به کم کاری تیروئید کمک نمایند؟
برخی معالجه کنندگان طب جایگزین، برای معالجه افراد مبتلا به کم کاری تیروئید مصرف قرص و مکمل های ید ( که حاوی ید بالایی هستند) را توصیه می کنند . حقیقت دارد که کمبود شدید ید می تواند منجر به ایجاد بیماری کم کاری تیروئید گردد ولی امروزه کمبود ید در بسیاری از کشورهای توسعه یافته از زمانی که ید به نمک (نمک ید دار) و غذاها اضافه شده، بسیار نادر گشته است. اگر کمبود ید عامل بیماری کم کاری تیروئید نباشد پس مکمل یاری هیچ فایده ای را نخواهد داشت. کم کاری تیروئید به طور موثر و ایمنی با مصرف داروی هو رمونی سنتتیکی به نام لوو تیروکسین بهبود می یابد.
منبع: رژیم درمانی نوین
گاهی اوقات غده تیروئید شما ملتهب می شود و این التهاب می تواند سبب شود که هورمون تیروئید زیادی در غده تیروئید ذخیره شود و به جریان خون ترشح شود، یکی از انواع نادر التهاب تیروئید که التهاب نیمه حاد نامیده می شود می تواند سبب ایجاد درد در غده تیروئید شود انواع دیگر آن بی درد هستند و گاهی اوقات بعد از بارداری اتفاق می افتد .
پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism)
هیپرتیروئیدیسم شرایطی است که در آن غده تیروئید شما مقادیر بالایی از هورمون تیروکسین را ترشح می کند، علائم هیپرتیروئیدیسم عبارتند از:
• به صورت معنی داری متابولیسم بدن شما بالا می رود.
• می تواند سبب کاهش وزن ناگهانی شما شود.
• ضربان قلبتان را تند یا نامنظم می کند.
• افزایش تعریق خواهید داشت.
• با عصبانیت یا کج خلقی روبرو خواهید شد.
راه های درمانی متفاوتی جهت درمان هیپر تیروئیدیسم وجود دارد. پزشکان از داروهای ضد تیروئید و ید رادیو اکتیو جهت کاهش تولید هورمون های تیروئید استفاده می کنند گاهی اوقات درمان هیپرتیروئیدیسم شامل جراحی و در آوردن قسمتی از غده تیروئید شماست، بنابراین در صورتی که به این بیماری توجه نشود می تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود. بیشتر افراد زمانی که هیپرتیروئیدیسم شان تشخیص داده می شود به درمان پاسخ می دهند.
نشانه ها
علائم هیپر تیروئیدیسم مشابه مشکلاتی است که در سایر بیماری ها پیش می آید به همین علت تشخیص آن برای پزشک شما کمی دشوار خواهد بود ولی به هر حال علائم و نشانه هایی دارد که عبارتند از:
• کاهش وزن ناگهانی حتی در زمانی که اشتهای شما و برنامه غذایی تان نرمال است و یا حتی افزایش غذای مصرفی هم داشته اید.
• افزایش ضربان قلب به طور عادی بیش از 100 ضربه در دقیقه ،ضربان قلب نامنظم و فشار قلب
• افزایش اشتها
• عصبانیت و کج خلقی
• لرزه که معمولا در دست ها و انگشتان دیده می شود.
• تعریق
• تغییر در الگوی دفع مدفوع به خصوص افزایش دفع مدفوع
• خستگی و ضعف ماهیچه
• اشکال در خواب
معمولا در بزرگسالان یا هیچ یک از علائم مشاهده نمی شود و یا یکی از علائم را به صورت خفیف نشان می دهند مانند افزایش ضربان قلب ، عدم تحمل گرما، خستگی زود هنگام در هنگام فعالیت های روز مره.
داروهایی تحت عنوان بتا بلوکرها که در شرایط پرفشاری خون یا سایر بیماری ها مصرف می شود می توانند سبب قطع علائم هیپر تیروئیدیسم شوند.
• عوارض مختلف چشمی (Graves opthalmopathy): یکی از مشکلات نادر در هیپرتیروئیدیسم Graves opthalmopathy است که روی چشم ها تاثیر می گذارد در این اختلال بافت ها و ماهیچه های پشت چشم متورم می شود و کره چشم از حدقه بیرون می زند و از حالت عادی خارج می شود و حالت برآمدگی خواهد داشت این برآمدگی به این علت است که کره چشم از حدقه تا حدی بیرون زده است و این مطلب می تواند سبب شود که قسمت قدامی کره چشم شما دچار خستگی شود علائم این بیماری چشم عبارتند از:
• برآمدگی کره چشم
• چشمان ورم کرده یا قرمز
• افزایش پارگی یا احساس ناراحتی در یک یا هر دو چشم
• حساسیت به نور،دید تار یا دید دوتایی، التهاب و یا کاهش حرکات چشم
علت
علل متعددی مانند بیماریGraves یا بیس داو، گواتر سمی، بیماری Plumer یا تیروئید چندگره ای سمی و التهاب غدد تیروئید می تواند سبب بیماری هیپر تیروئیدیسم شود.
دو هورمون مهم که تیروئید شما تولید می کند عبارتند از(تیروکسینT-4) و (تری یدو تیرونین T-3) که عملکردهای زیر را به عهده دارند:
• اثر بر تمام سلول های بدن و میزان استفاده بدن شما از چربی ها و کربوهیدرات ها
• برضربان قلب شما تاثیر می گذارند
• به کنترل تولیدات پروتئینی کمک می کنند
همچنین تیروئید شما با تولید هورمونی به نام کلسیتونین میزان کلسیم را در خون شما کنترل می کند.
عملکرد تولید تیروکسین ( T-4) و تری یدو تیرونین(T-3)
میزان آزاد سازی دو هورمون T-3و T-4 تحت کنترل غده هیپوفیز و هیپوتالاموس شما می باشد که ناحیه ای در پایین مغز شماست و کنترل کننده حرارت کل بدن است. غده هیپوتالاموس پیام هایی را به سوی هیپوفیز می فرستد تا هیپوفیز هورمونی به نام TSHرا ترشح کند که تحریک کننده تیروئید است.
مقدار ترشح TSHبستگی به سطح ,T-3 T-4در خون شما دارد اگر سطح T-3وT-4 در خون شما پایین باشد ترشح TSH بالا می رود و اگر مقادیر این دو هورمون پایین باشد ترشح TSH کم می شود بنابراین غده تیروئید شما براساس اینکه با چه میزانTSH روبرو شده است مقدار ترشحT-3 وT-4 را تنظیم میکند. در صورتی که غده تیروئید شما بیمار باشد و مقادیر بالایی هورمون ترشح کند سطح TSH در خون پایین تر از حد نرمال می رود و در صورتی که نتواند هورمون کافی تولید کند سطحTSH از حد نرمال بالاتر می رود.
علل افزایش
در شرایط نرمال تیروئید شما مقدار کافی هورمون تولید می کند اما گاهی مقدار تولیدT-4 بالا می رود که می تواند به علل زیر باشد:
• بیماری گرویز ( Graves): در این بیماری که یک اختلال اتوایمیون است آنتی بادی ترشح شده توسط سیستم ایمنی سبب تحریک غده تیروئید و تولید مقادیر بالای T-4می شود. این علت یکی از رایج ترین علل ایجاد هیپرتیروئیدیسم است در شرایط عادی سیستم ایمنی آنتی بادی ها را جهت محافظت بدن در مقابل ویروس ها، باکتری ها و سایر مواد خارجی که بدن را مورد تهاجم قرار داده اند استفاده می کند، در بیماریGravesآنتی بادی ها به اشتباه به غده تیروئید شما و گهگاه به بافت های پشت چشم شما(Gravesopthalompathy) یا به پوست شما (Gravesdermopathy) به خصوص پوست ناحیه ساق پا حمله می کنند، دانشمندان در مورد بیماری Graves و علت ایجاد آن مطمئن نیستند اما زمینه ژنتیک را در آن موثر می دانستند.
• التهاب غده تیروئید: گاهی اوقات غده تیروئید شما ملتهب می شود و این التهاب می تواند سبب شود که هورمون تیروئید زیادی در غده تیروئید ذخیره شود و به جریان خون ترشح شود، یکی از انواع نادر التهاب تیروئید که التهاب نیمه حاد نامیده می شود می تواند سبب ایجاد درد در غده تیروئید شود انواع دیگر آن بی درد هستند و گاهی اوقات بعد از بارداری اتفاق می افتد .
عوامل خطر
هیپرتیروئیدیسم به خصوص بیماری Gravesمعمولا به صورت خانوادگی منتقل می شود و در بین زنان رایج تر از مردان است در صورتی که یکی از اعضای خانواده شما دچار بیماری تیروئید است با پزشک خود در این مورد صحبت کنید و از او بخواهید تا راهنمایی های لازم در مورد میزان مراجعات به پزشک وکنترل بیماری با شما ارائه دهد.
عوارض
هیپرتیروئیدیسم می تواند عواقب متعددی را به دنبال داشته باشد که عبارتند از:
• مشکلات قلبی: یکی از جدی ترین مشکلات هیپرتیروئیدیسم درگیر کردن قلب است که شامل افزایش ضربان قلب و ضربان نامنظم قلب است که این عوارض با درمان مناسب قابل درمان هستند.
• شکنندگی استخوان: هیپر تیروئیدیسم درمان نشده می تواند سبب ضعف و شکنندگی استخوان ها (استئوپروز) شود مقاومت استخوان های شما تا حدی به مقدار کلسیم و سایر مینرال های موجود در آن ها بستگی دارد مقادیر بالای هورمون تیروئید توانایی بدن برای نگهداری کلسیم در استخوان ها را ضعیف می کند.
• مشکلات چشم: افرادی با بیمای چشمی Gravesدچار مشکلات چشمی مانند بیرون زدگی ، قرمزی و یا تورم ،حساسیت به نور ،دید تار و دید دوتایی می شود.
• پوست قرمز و متورم: در بعضی موارد نادر افرادی با بیماری پوستی Gravesپوست تحت تاثیر قرار می گیرد و سبب قرمزی و تورم پوست به خصوص در ساق و کف پا می شود.
• تیروئید سمی: هیپر تیروئیدیسم می تواند شما را در خطر تیروئید سمی قرار دهد و به صورت ناگهانی علائم را شدت دهد و منجر به تب، افزایش ضربان قلب و گاهی اوقا ت سبب هذیان گویی شود، اگر این علائم را دیدید سریعا در پی درمان باشید.
آمادگی برای ویزیت پزشک
احتمالادر قدم اول شما به ملاقات پزشک خانوادگی خود که یک پزشک عمومی است خواهید رفت گرچه در بعضی موارد شما اولین قرارتان را با متخصص غدد خواهید گذاشت و از آنجا که این ملاقات کوتاه خواهد بود بنابراین بهتر است که برای این ملاقات آماده باشید و بدانید که چه سوالاتی باید داشته باشید.
• در مورد محدودیت های قرار ملاقاتتان آگاهی پیدا کنید برای مثال در مورد زمان حضورتان و یا کارهایی که باید در جلسه اول انجام دهید سوال کنید.
• تمام علائمی را که تجربه کرده اید یادداشت کنید شامل تمام مواردی که حتی به نظر شما بی ربط می رسند .
• اطلاعات شخصی کلیدی خود را یادداشت کنید مانند استرس ها یا تغییرات اخیری که در زندگی داشتید.
• لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کردید تهیه کنید حتی ویتامین ها یا مکمل ها.
• در صورت امکان یکی از اعضا خانواده یا دوستانتان را همراه خود ببرید زیرا گاهی به یاد آوردن تمام اطلاعات و جزئیات در ملاقات با پزشک سخت خواهد بود در صورتی که فردی شما را همراهی کند به شما در این امر کمک خواهد کرد.
اقداماتی که شما می توانید انجام دهید
از آنجا که زمان شما در این ملاقات محدود است بنابراین سوالات خود را یادداشت کنید و سوالات خود را به ترتیب از مهم ترین به کم اهمیت ترین مرتب کنید در مورد هیپر تیروئیدیسم سوالات مهمی که وجود دارند عبارتند از:
• دلیل احتمالی بیماری من چیست؟
• آیا علل احتمالی دیگری برای بیماری و نشانه های من وجود دارد؟
• چه نوع آزمایشاتی باید انجام دهم؟
• بیماری من زودگذر است یا مزمن؟
• بهترین درمان کدام است؟
• به غیر از درمان عادی و اولیه، راه حل پیشنهادی دیگر شما چیست؟
• من بیماری های دیگری نیز دارم چطور می توانم این موارد را با هم کنترل کنم؟
• آیا باید یک متخصص را ملاقات کنم؟ هزینه آن چقدر می شود؟ و آیا بیمه آن را تقبل می کند؟
• به جز داروهایی که برای من تجویز کردید راه درمان دیگری هم وجود دارد ؟
• آیا می توانید بروشور یا برگه ای در مورد این بیماری به من ارائه دهید که به منزل ببرم ؟ آیا سایت اینترنتی در مورد این بیماری وجود دارد که به من پیشنهاد کنید؟
به علاوه شما در مدتی که از پزشک خود سوال می پرسید نباید در مورد پرسیدن سوالهایتان دچار شک شوید.
آنچه باید از پزشک انتظار داشت
پزشک شما تعدادی سوال از شما خواهد پرسید اگر برای این سوالات آماده باشید می توانید زمان بیشتری را به خود اختصاص دهید سوالاتی که پزشک می پرسد احتمالا عبارتند از:
• اولین بار چه موقع علائم را مشاهده کردید؟
• آیا علائم مقطعی بود یا ادامه پیدا کرد؟
• چگونه علائم شما تشدید می شد؟
• به نظر شما چه مواردی باعث بهبود علائمتان می شد؟
• چه مواردی علائم شما را تشدید میکرده است؟
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
زمانی که کاهش وزن بی علت، افزایش ضربان قلب، تعریق غیر عادی، تورم در قسم قدامی گردن یا سایر علائم مرتبط با هیپر تیروئیدیسم را داشتید به پزشک خود مراجعه کنید. و این مطلب حائز اهمیت است که شما به دقت تمام تغییراتی را که رخ داده است مشاهده و گزارش دهید زیرا بسیاری از علائم هیپر تیروئیدیسم با سایر بیماری ها مشترک است و زمانی که تحت معالجه قرار گرفتید و یا پس از آن به صورت مرتب برای کنترل سلامت خود با پزشکتان مشاوره داشته باشید.
آزمایش های تشخیصی
• تاریخچه دارویی و بررسی جسمانی: در طول تست پزشک شما سعی می کند لرزش های خفیف را در دستتان زمانی که دستتان به حالت کشیده در می آید، واکنش های شدید، تغییرات چشمی و حرارتی و رطوبت پوستی را تشخیص دهد. همچنین پزشک شما غده تیروئید شما را زمانی که آب دهانتان را می بلعید امتحان می کند.
• تست خون: تشخیص پزشک می تواند به وسیله آزمایش های خون که سطح تیروکسین و TSHدر خون را می سنجد تثبیت شود. مقادیر بالای تیروکسین و مقادیر پایین یا عدم وجود TSHنشانه ی پرکاری تیروئید است ، مقدار TSH مهم است زیرا این هورمونی است که پیام هایی را به غده تیروئید برای تولید بیشتر تیروکسین می فرستد، این تست به خصوص برای بزرگسالان که علائم سنتی هیپر تیروئیدیسم را ندارد لازم است . اگر تست خون نشان دهنده ی هیپر تیروئیدیسم باشد پزشک شما یکی از آزمایش های زیر را برای تشخیص علت پرکاری شما تجویز می کند.
• آزمایش جذب ید رادیو اکتیو: جهت انجام این آزمایش شما یک دوز کوچک خوراکی از ید رادیو اکتیو را دریافت می کنید بعد از گذشت زمان ید در غده تیروئید شما تجمع پیدا می کند زیرا غده تیروئید شما از ید جهت تولید هورمون ها استفاده می کند شما می توانید در فواصل زمانی 2 ، 6 و یا 24 ساعت و یا در بعضی موارد در هر سه فاصله مورد بررسی قرار گیرید که مشاهده شود چه میزان ید توسط غده تیروئید شما جذب شده است .
جذب بالای ید رادیو اکتیو نشان می دهد که غده تیروئید شما مقدار بالایی تیروکسین تولید می کند محتمل ترین علت می تواند بیماریGravesویا گره های پر کار باشد . اگر شما پر کاری تیروئید دارید و جذب ید رادیو اکتیو در شما پایین است پس شما دچار التهاب غده تیروئید هستید. اگر اخیرا تحت تاثیر اشعه x بوده اید یا پرتونگاری کرده اید حتما این موضوع را با پزشک خوددر میان بگذارید زیرا در این آزمایشات موادی تزریق خواهد شد که احتمالا جواب آزمایش ید رادیو اکتیو را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. دانستن علت پرکاری تیروئید شما می تواند به پزشک شما کمک کند تا بهترین درمان را انتخاب کند. تست رادیو اکتیو دشوار نیست اما به هرحال شما را در معرض مقدار کمی ید رادیو اکتیو قرار می دهد.
• اسکن تیروئید: در طول این تست مقداری ایزوتوپ رادیو اکتیو به ورید قسمت داخلی آرنج شما و در بعضی مواقع به ورید دست شما تزریق می شود سپس شما روی یک تخت دراز می کشید و سرتان را به سمت عقب متمایل می کنید و در همین حال یک دوربین مخصوص یک تصویر از غده تیروئید شما درصفحه کامپیوتر به نمایش می گذارد زمان لازم برای این پروسه مختلف است و به این بستگی دارد که چه مدت زمانی طول می کشد تا ایزوتوپ به غده تیروئید شما برسد ممکن است در طول این آزمایش گردن شما در موقعیت مناسبی نباشد و شما کمی در معرض پرتو نگاری قرار بگیرید. گاهی شما اسکن تیروئید را به عنوان بخشی از تست رادیو اکتیو انجام می دهید در این موارد ید رادیو اکتیو تصفیه شده برای نشان دادن تصویر غده تیروئید شما استفاده می شود .
درمان دارویی
درمان های متعددی برای پرکاری تیروئید وجود دارد بهترین روش برای شما به سن ، وضعیت جسمی و وخامت حال شما بستگی دارد :
• ید رادیو اکتیو: یک داروی خوراکی است. ید رادیو اکتیو توسط غده تیروئید شما جذب می شود و سبب منقبض شدن غده تیروئید و فروکش کردن علائم می شود که معمولا3 تا 6 ماه به طول می انجامد زیرا این نوع درمان سبب می شود فعالیت تیروئید شما به طور قابل ملاحظه ای کم شود و شما سرانجام احتمالا نیاز دارید که داروها را به صورت روزانه برای جایگزین کردن تیروکسین دریافت کنید .
• داروهای ضد تیروئید: این داروها به تدریج علائم پرکاری تیروئید را به وسیله ی جلوگیری از تولید مقدار زیاد هورمون توسط غده تیروئید شما کاهش می دهندکه شامل: Propylthiouracilو Methimazole می باشد علائم بعد از 6 تا 12 هفته شروع به بهبود می کند، اما درمان به وسیله قرص های ضد تیروئید به طور معمول یک سال یا بیشتر به طول می انجامد. در بعضی افراد مشکل دائمی است و در بعضی افراد دوره های بهبود و بازگشت بیماری وجود دارد. هردو داروی ذکر شده آسیب های شدید کبدی خواهند داشت و گاهی سبب مرگ خواهند شد از آنجا که Propylthiouracilآسیب های جدی تری به کبد وارد می کند در کل تنها زمانی باید مصرف شود که Methimazole قابل تحمل نباشد.
• بتابلوکر ها: این داروها معمولا جهت درمان فشار خون بالا استفاده می شوند و سبب کاهش سطح تیروئید شما نخواهند شد اما می توانند سبب کاهش ضربان قلب سریع شوند و از تپش قلب جلوگری کنند به همین علت پزشک شما این داروها را تا زمانی که سطح تیروئید شما به حد نرمال نرسیده تجویز می کند.
• جراحی: در صورتی که نتوانید داروهای ضد تیروئید را تحمل کنید و با درمان رادیو اکتیو مخالف باشید احتمالا باید برای جراحی آماده شوید گرچه این روش تنها در تعداد محدودی از افراد قابل انجام است.
در تیروئیدکتومی یا برداشتن غده تیروئید پزشک بیشترین قسمت غده تیروئید را خارج می کند خطرات این جراحی شامل آسیب به تارهای صوتی و غدد پارا تیروئید (غدد ریز قرار گرفته در پشت غده تیروئید که سطح کلسیم را در خون کنترل می کند) است، به علاوه شما به درمان مادام العمر با لووتروکسین (LEVOXYLوSYNTHROIDو غیره) نیاز خواهید داشت تا سطح هورمون تیروئید در بدن شما را تنظیم کند، اگر غدد پاراتیروئید شماهم برداشته شود شما برای نرمال نگاه داشتن سطح کلسیم تان نیاز به درمان دارید.
• بیماری چشمی Gravesopthalompathy
در صورتی که بیماری Graves چشمان شما را متاثر کند Gravesopthalompathyنامیده می شود. در صورتی که علائم متوسط باشند میتوانید تا حدی به وسیله اجتناب از باد و نور زیاد، استفاده از اشک مصنوعی و ژل های نرم کننده سبب کاهش آنها شوید. اگر علائم شدید باشند پزشک تان درمان به وسیله کورتیکو استروئید ها مانند پردنیزون را پیشنهادمی کند تا بیرون زدگی کره چشم را کاهش دهد. ولیکن در بعضی افراد راه کار جراحی می باشد:
• جراحی تصلب شرائین کره چشم :
در این جراحی پزشک شما استخوان بین کاسه چشم و سینوس ها را خارج کرده و یک فضای خالی ایجاد می کند در صورتی که جراحی موفقت آمیز باشد سبب بهبود بینایی و تامین فضای کافی برای چشم می شود تا چشم ها به حالت نرمال خود برگردند اما احتمال دارد عوارضی مانند به وجود آمدن دید دوتایی بعد از جراحی هم مشاهده شود.
• جراحی ماهیچه چشم:
گاهی زخم به وجود آمده در بافت ها ناشی ار بیماری چشمی Gravesسبب می شود یکی یا تعداد بیشتری از ماهیچه های چشم کوتاه شود که در نهایت چشم دچار بیرون زدگی و دید دوتایی می شود. جراحی ماهیچه های چشم می تواند سبب تصحیح دید دوتایی به وسیله قطع ماهیچه هایی که روی کره چشم اثر می گذارد شود و کره چشم به حالت قبل خود برگردد، هدف از این جراحی حذف دید دوتایی زمانی که مطالعه می کنید یا مستقیم نگاه می کنید است، در بعضی موارد شما به بیش از یک جراحی نیاز دارید تا به هدف خود برسید.
کنترل شرایط و حمایت
اگر پرکاری تیروئید شما تشخیص داده شد مهمترین امر انجام به موقع مراقبت های ضروری پزشکی است. بعد از اینکه شما و پزشکتان راه درمان را انتخاب کردید مواردی وجود دارد که شما را در طول درمان حمایت می کند و به شما کمک می کند تا از عهده ی این بیماری برآیید.
• انجام فعالیت بدنی منظم: فعالیت بدنی در کل سبب می شود شما احساس بهتری داشته باشید و مقاومت و کشیدگی ماهیچه ها و سیستم قلبی و عروقیتان بهبود پیدا کند. ورزش های استقامتی برای افراد مبتلا به بیماری Gravesبسیار مهم است زیرا سبب حفظ چگالی استخوان ها می شود فعالیت بدنی می تواند سبب کاهش اشتهای شما و افزایش سطح انرژیتان شود .
• تکنیک های تمدد اعصاب را بیاموزید: تکنیک های تمدد اعصاب زیادی به شما کمک می کند تا دیدگاه مثبتی داشته باشید به خصوص وقتی می خواهید بیماری را کنترل کنید و از آنجا که ثابت شده که بیماری Gravesبا استرس در ارتباط است، بنابراین بیاموزید که آرام باشید و تعادل خود را در زندگی حفظ کنید تا سبب بهبود زندگی از لحاظ فیزیکی و روانی شود.
تغییر شیوه زندگی و درمان خانگی
زمانی که درمان را شروع می کنید علائم پرکاری تیروئید کاهش پیدا می کند وشما به مرور زمان احساس بهبود خواهید کرد پیشنهادات زیر می تواند یاری دهنده شما باشد:
• از پزشک خود در ارتباط با تکمیل و اصلاح برنامه غذایی خود سوال کنید: اگر شما وزن زیادی از دست داده اید یا ضعف در ماهیچه هایتان احساس می کنید بنابراین بهتر است کالری و پروتئین دریافتی خود را افزایش دهید. پزشکتان یا یک متخصص تغذیه می تواند در ارتباط با وعده های غذایی شما را راهنمایی کند، در خیلی موارد شما نیاز دارید که مکمل یاری را در برنامه غذایی خود تا زمانی که پرکاری تیروئیدتان کنترل نشده است ادامه دهید. درمان پرکاری تیروئید سرانجام می تواند منجر به اضافه وزن شود این مهم است که یاد بگیرید چگونه مواد مغذی را به اندازه نیازتان دریافت کنید بدون اینکه کالری بیش از حد مصرف کنید. به علاوه مصرف مقادیر مناسب سدیم و کلسیم یکی از موارد مهم قابل ملاحظه ی رژیمی برای افراد دچار پرکاری تیروئید است.
• دریافت کافی کلسیم: از آنجا که پرکاری تیروئید منجر به نازک شدن استخوان ها می شود بسیار اهمیت دارد که کلسیم روزانه دریافتی تان مکفی باشد تا از استئوپروز جلوگیری شود. مقادیر توصیه شده برای افراد کمتر از 50 سال 1000 میلی گرم کلسیم به صورت روزانه (چه ازطریق مکمل ها و چه از طریق مواد غذایی و یا هر دو مورد) و افراد بالای 50 سال 1200 میلی گرم به صورت روزانه است. از پزشک خود در ارتباط با مصرف ویتامین Dهمزمان با کلسیم راهنمایی بخواهید .
توصیه هایی برای بیماری گرویز ( Graves):
اگر به بیماری پوستی و یا چشمی Gravesمبتلا هستید پیشنهادات زیر سبب تسکین پوست و چشم شما می شود:
• استفاده از کمپرس سرد بر روی چشم ها: رطوبت زیاد می تواند سبب تسکین درد شود .
• استفاده از عینک آفتابی: اگر چشمانتان دچار بیرون زدگی است در مقابل اشعه های خورشید بسار آسیب پذیر و درمقابل نور آفتاب حساس می شود، استفاده از عینک آفتابی به شما کمک می کند تا در مقابل خورشید و باد از چشمانتان محافظت کنید .
• استفاده از قطره های لیز کننده چشم: قطره های چشمی سبب کاهش خشکی و خراش چشم می شود.
• سر خود را هنگام خواب بالاتر بگذارید: سر خود را بالاتر از حالت استراحت بگذارید تا جریان خون به سر شما کم شود و در نهایت سبب شود که فشار خون در چشمانتان کاهش یابد.
• کرم های بدون نیاز به نسخه مرسوم را برای برای کاهش آماس پوست خود امتحان کنید: این کرم ها شامل هیدرو کورتیزون یاtriamcinolone acetonid(Cortaid یا kenaloge,وغیره هستند، که احتمالا سبب کاهش قرمزی و آماس روی ساق و کف پا می شود. برای پیدا کردن این کرم ها با داروساز خود صحبت کنید.
نکات تغذیه ای
رژیم غذایی در پرکاری تیروئید:
یک رژیم غذایی مناسب می تواند در جهت حذف موادی که علایم بیماری پر کاری تیروئید را تشدید می کند گام بردارد و به بهبود علایم بیماری کمک شایانی نماید. یک مشکل عمده در رژیم غذایی افراد مبتلا به پرکاری تیروئید کنترل میزان ید دریافتی است. در برخی موارد پزشکان معتقدند که حضور مقادیر بیش از حد ید می تواند در مواردی در ابتلا به پرکاری تیروئید موثر باشد و لذا کنترل میزان ید رژیم غذایی می تواند در تخفیف علایم بیماری کمک کند.
یک راهکار برای کاهش میزان ید دریافتی کاهش میزان نمک دریافتی است. شما می بایست میزان ید دریافتی روزانه خود را کنترل کنید. برخی از مواد غذایی که محتوای ید آنها بالا است عبارتند از:
_غذاهای دریایی
_تخم مرغ
_محصولات لبنی
_ گیاهانی که در خاک های غنی از ید رشد می کنند.
_نمک های دریایی و نمک های ید دار
_مولتی ویتامین هایی که حاوی ید هستند.
• پر کاری تیروئید می تواند سبب کاهش وزن آشکار و دشوار شدن افزایش وزن گردد چرا که متابولیسم بدن در این بیماری افزایش می یابد. افزودن کالری اضافی و غذاهای غنی از پروتئین به رژیم غذایی به جلوگیری از کاهش وزن شما کمک بسزایی خواهد نمود. گنجاندن گوشت قرمز،ماکیان، تخم مرغ و حبوبات در رژیم غذایی برای تأمین نیاز پروتئینی مبتلایان به پرکاری تیروئید توصیه می شود.
• توصیه می شود افراد مبتلا به پرکاری تیروئید از یک رژیم غذایی غنی از غلات کامل، منابع پروتئینی عاری از چربی ، میوه و سبزیجات پیروی کنند. مصرف مقادیر فراوان از سبزیجات و میوه جات تازه مفید است. همچنین با پزشک معالجتان در مورد مصرف مولتی ویتامین ها مشورت کنید. اطمینان کسب کنید که مقادیر فراوانی از غذاهای غنی از آنتی اکسیدانها از جمله سلنیوم را دریافت می کنید.
• اطمینان حاصل کنید که ویتامین کافی را از طریق رژیم غذایی خود دریافت می کنید.منابع غذایی غنی از ویتامین ها را در رژیم غذایی خود بگنجانید، می توانید بدین منظور از رهنمودهای متخصص تغذیه مدد بگیرید. با توجه به افزایش نیاز به ویتامین ها، ممکن است استفاده از مولتی ویتامین ها همراه رژیم غذایی مفید واقع گردد لذا در مورد مصرف مکمل های ویتامینی و مواد معدنی با پزشک معالج مشورت کنید.
• کلسیم کافی دریافت نمایید : همانطور که پیش تر گفتیم از آنجا که پرکاری تیروئید منجر به نازک شدن استخوان ها می شود بسیار اهمیت دارد که کلسیم روزانه دریافتی تان مکفی باشد تا از استئوپروز جلوگیری شود. مقادیر توصیه شده برای افراد کمتر از 50 سال 1000 میلی گرم کلسیم به صورت روزانه (چه ازطریق مکمل ها و چه از طریق مواد غذایی و یا هر دو مورد) و افراد بالای 50 سال 1200 میلی گرم به صورت روزانه است. در ارتباط با مصرف ویتامین Dو کلسیم با پزشک معالج خود مشورت کنید.
• محدودیت فیبر غذایی در هنگام مصرف دارو: گفته می شود افراد مبتلا به پرکاری تیروئید مصرف فیبر غذایی را در هنگام دریافت داروهایشان کاهش دهند. مقادیر زیاد فیبر غذایی می تواند از جذب مناسب داروی هورمونهای تیروئیدی ممانعت به عمل آورد.
• برخی اقلام غذایی ممکن است در عملکرد مطلوب تیروئید بدن اختلال ایجاد کنند و بهتر است آنها را از رژیم غذایی خود حذف کنید. این اقلام اغلب عبارتند از: کلم بروکلی، خردل و گل کلم.اگر دارو مصرف می کنید با پزشک معالجتان در مورد مصرف محصولات سویا مشورت کنید زیرا شواهدی وجود دارند دال بر اینکه ممکن است محصولات سویا در جذب هورمون های تیروئیدی مداخله نمایند.
ارتباط پرکاری تیروئید با بیماری سلیاک:
گفته می شود بیماری تیروئید می تواند زمینه ساز ابتلا به بیماری سلیاک گردد. سلیاک یک بیماری در هضم غذاست که توانایی جذب مطلوب مواد غذایی را محدود می کند. افراد مبتلا به بیماری سلیاک نمی توانند غذاهای حاوی گلوتن را مصرف کنند، گلوتن پروتئینی است که در منابع نشاسته ای یافت می شود. اگر بیماری پر کاری تیروئید شما با سلیاک مرتبط باشد محدود نمودن رژیم غذایی از مصرف : محصولات گندم و جو می تواند تاثیر مفیدی داشته باشد.
به یاد داشته باشید پیروی از رژیم غذایی مناسب به تنهایی برای تخفیف و مدیریت این بیماری کفایت نمی کند و شما نیازمند مراقبت های بالینی دیگر از جمله درمان های هورمونی می باشید.
منبع: رژیم درمانی نوین
نحوه ارزیابی توده های گردنی:
توده های گردنی می توانند مادرزادی ، التهابی یا نئوپلاستیک باشند که شرح حال و معاینه فیزیکی نقش مهمی در تمایز آنها از یکدیگر دارند .
درکودکان عمده توده های گردنی، التهابی و در درجه بعد مادرزادی بوده ، توده های نئوپلاستیک نادر می باشند . ولی در بالغین دقیقا“ عکس حالت فوق وجود دارد. لذا درفرد بالغ یک توده گردنی یک طرفه ، نئوپلاستیک است تا خلاف آن ثابت شود .
این بدخیمی تقریبا“ هیچگاه از ساختمانهای گردنی منشاء نمی گیرد ، لذا بررسی دستگاه تنفسی – گوارشی فوقانی ( شایعترین محل منشاء گرفتن متاستازهای لنفاوی گردن) و پوست سر و صورت لازم است . در مورد توده های گردنی معمولا“ می توان گفت که رشد سریع نشانه توده غیر نئوپلاستیک و رشد آهسته نشانه توده نئوپلاستیک است. موقعیت توده در گردن نیز اهمیت دارد ، چرا که مثلا“ توده ای در محاذات وسط استخوان هیوئید به احتمال زیاد کیست تیروگلوسال است در حالی که توده ای در لترال قسمت میانی گردن می تواند یک آدنوپاتی متاستاتیک یا کیست برانکیال باشد . توده های کروی سایر نواحی گردن معمولا“ آدنوپاتی هستند . با لمس توده می توان حساسیت آن ( به نفع التهابی بودن توده ) ، ضرباندار بودن آن و کیستیک بودن آن ( به نفع خوش خیمی توده) را مشخص کرد . وجود بروئی درسمع توده های گردنی به نفع آنوریسم ، AVM یا تومورهای عروقی می باشد . سپس در بیماران براساس شرح حال و معاینه فیزیکی می توان از سی تی اسکن ، اکوگرافی ، آنژیوگرافی و FNA سود جست . درموارد مشکوک به بدخیمی هرگونه بیوپسی از غدد لنفاوی به غیر از FNA جایز نیست ، چرا که با کاشتن سلولهای سرطانی در زخم جراحی، موربیدیتی و مورتالیتی بیماران را افزایش می دهد.
روش درمان بیماریهای غدد لنفاوی گردن:
در عمل دیسکسیون گردن ، غدد لنفاوی ، مجاری لنفاتیک و ساختمانهای مرتبط با عناصر لنفاوی گردن را بر می دارند ( در بیماران مبتلا به سرطانهای دستگاه تنفسی – گوارشی فوقانی یا سر و گردن ) . این عمل به دو روش رادیکال ( شامل برداشتن غدد بزاقی ساب مندیبولار ، عضله SCM و اوموهیوئید ، ورید ژوگولر داخلی و خارجی ، عصب اکسسوری ، غدد لنفاوی و فاشیاها ) و تعدیل شده ( برداشتن غدد لنفاوی و فاشیاها همراه با حفظ سایر عناصر) صورت می گیرد که روش دوم روش محافظه کارانه و فونکسیونل می باشد و برای موارد کمتر پیشرفته بدخیمی ها بکار می رود . گروه اخیر موربیدیتی کمتری داشته و ناراحتی ناشی از فلج عضله تراپزیوس را نیز نخواهند داشت ، ولی باید با پرتودرمانی گردنی همراه شوند تا احتمال موفقیت بیشتری پیدا نمایند . لازم به ذکر است که گاه براساس اندازه و محل تومور اولیه ، علیرغم فقدان آدنوپاتی متاستاتیک قابل لمس ، باید در جهت عمل دیسکسیون گردنی اقدام کرد . در مواردی که غدد لنفاوی قابل لمس نیستند ( متاستاز مخفی ) پرتودرمانی تاثیری برابر با جراحی دارد ، ولی با افزایش اندازه غدد لنفاوی از تاثیر پرتودرمانی کاسته می شود .
منبع: www.entiran.com
عفونت و التهاب :
کودکان بطور شایع دچار آدنیت گردنی ( عفونت غدد لنفاوی گردن ) می شوند که همراه با بزرگی یک غده لنفاوی، حساسیت در لمس و قرمزی پوست روی غده می باشد. علت آن معمولا“ عفونتی است در حوضه درناژ لنفاوی آن غده که اغلب غیر قابل شناسایی می ماند . در صورتی که سبب ایجاد آبسه نشده باشد ( فقدان تموج (درمان با آنتی بیوتیک های ضد استافیلوکوک کافی است و گرنه برش و تخلیه آبسه لازم می شود . گاه به علت عفونتی باکتریال یا ویرال در حوضه درناژ غدد لنفاوی ، این غدد هیپروتروفیه و ملتهب می شوند که همراه درد ، حساسیت ، اسپاسم عضلات مجاور و محدودیت حرکت گردن می باشد . درمان عفونت اولیه، این حالات را رفع می کند ، ولی گاه در بالغین بزرگی غده باقی می ماند که باید در مورد بی خطر بودن آن به بیمار اطمینان داد .
عفونت های عمقی گردن ( با منشاء عفونتهای حلق ، غدد بزاقی ، مهره ها، سینوس ها پارانازال ، استخوان تمپورال و دندانها ) به خاطر این که از طریق فاشیاها قابلیت گسترش به مدیاستن را دارند بسیار مهم هستند. درگذشته بعلت فقدان آنتی بیوتیکها ، عفونتهای عمقی گردن با ایجاد سپتی سمی باعث مرگ می شدند ، ولی امروزه با پیدایش آنتی بیوتیک ها ، بعلت درمان ناقص ، عفونت بصورت مخفی پیشرفت کرده، میتواند از طریق آسیب عروقی باعث خونریزی و مرگ شود . در ۸۰% موارد عامل عفونت عمقی گردن استرپتوکوکها و شایعتر از همه استرپتوکوک همولیتیک می باشد . در مواردی که این عفونت از حفره دهان منشاء گرفته باشد عامل آن ممکن است اسپیریلوم آنژین ونسان باشد . همچنین دانستن منشاء عفونت در جهت تعیین فاشیای درگیر در گردن مهم است . مثلا“ عفونت لوزه ای ممکن است به هیپوفارنکس یا حنجره و عفونت های سینوسی به خلف حلق گسترش یابند. عفونت لوزه ای ممکن است به هیپوفارنکس یا حنجره و عفونت های سینوسی به خلف حلق گسترش یابند . عفونت لوزه ای با درگیری فضاهای حلقی – ماگزیلاری می تواند علاوه بر تب و گلودرد باعث تریسموس و دردناکی حرکات گردن و نهایتا“ تورم و حساسیت موضعی در گردن شود .
عفونتهای ناحیه ساب مندیبولار معمولا“ منشاء دندانی ( بویژه کشیدن دندان (دارند . در حالت تیپیک آنژین لودویک ، چهار روز بعد ازکشیدن دندان، گسترش عفونت به فضاهای زیرزبانی، ساب ماگزیلاری و ساب منتال باعث تورم قسمت قدامی کف دهان و جابجایی زبان به طرف بالا و خلف می شود . به خاطر گسترش فاشیایی ، این عفونت معمولا“ دو طرفه است . تمام التهابات قسمت های فوقانی گردن باعث دشواری حرکات گردن ، بلع و جویدن می شوند . در نهایت ممکن است فرد دچار آبسه یا آبسه های متعدد در نواحی فوق شود که نیازمند درناژ هستند.
عفونت های بینی و سینوس های پارانازال بویژه درکودکان ممکن است به فضای خلف حلقی ( رتروفارنکس) گسترش یافته، ابتدا باعث درگیری غدد لنفاوی این ناحیه و سپس نکروز و آبسه شوند. این کودکان بر حسب شدت و پیشرفت بیماری ممکن است دچار تریسموس، اودینوفاژی ، سفتی گردن ( درگیری فاشیای پره ورتبرال ) ، تغییر کیفیت صدا یا حتی اختلال راه هوایی شوند. به خاطر اینکه گاهی اوقات بیمار نمی تواند به خوبی دهان خود را جهت معاینه باز کند، درخواست گرافی لترال از بافت های نرم گردن جهت مشاهده ضخیم شدگی فضای رتروفارنکس و هوای داخل این فضا لازم می شود . درمان شامل برش و تخلیه آبسه می باشد .
از دیگر عفونت های عمقی می توان عفونت فضاهای پره تراکئال و ماضغه را نام برد.
تروما:
در ترومای نافذ گردن وجود شوک، خونریزی فعال ، هماتوم گسترش یابنده ، سمع صداهای غیر طبیعی از عروق خونی و اختلالات عصبی ناشی از ایسکمی مغز قویا“ بر آسیب عروق اصلی دلالت کرده ، انجام عمل جراحی را الزامی می کند. به خاطر اینکه در یک سوم از بیماران مبتلا به آسیب عروق اصلی گردن هیچگاه از نشانه های فوق وجود ندارد ، لذا در تمامی موارد ترومای نافذ گردن آرتریوگرافی توصیه شده است . وجود هر تغییری در کیفیت صدا نشانه ترومای حنجره است . وجود کریپیتاسیون زیر جلدی ( پارگی مری یا نای ) . اندیکاسیون دیگری برای جراحی می باشد و هر چند این عمل جراحی زودتر صورت گیرد احتمال عفونت های بعدی کمتر است . در موارد مشکوک به پارگی دستگاه تنفسی – گوارشی می توان از روشهای اندوسکوپی و رادیوگرافی باماده حاجب سود جست.
تومورها:
اکثر تومورهای گردنی خوش خیم بوده و عمدتا“ در بالغین بروز می کنند. لیپوم ها معمولا“ دارای توده ای نرم، منفرد، کپسول دار و بدون چسبندگی هستند و براحتی برداشته می شوند . در بیماری مادلانگ بدون اینکه فرد اختلالی در محور هیپوفیز – آدرنال داشته باشد تجمع تومورال چربی زیر جلدی در سراسر بدن بویژه گردن پیدا می کند و جهت بهبود محدوده حرکت گردن و ظاهر بیمار برداشتن این تومورها لازم می شود . هر چند برداشتن کامل آنها دشوار است . همانژیوم های گردن معمولا“ اگر باعث انسداد راه هوایی نشده باشند اقدامی لازم نداشته، خود به خود پسرفت می کنند.
پاراگانگلیوم های غیر کرومافینی ( تومور جسم کاروتید و تومور جسم واگال (، بخاطر پرعروق بودن، ضرباندار بوده، آرتریوگرافی دیاگنوستیک دارند. به خاطر احتمال بالای متعدد بودن نقاط درگیری معمولا“ قبل از عمل جراحی ، آرتریوگرافی دو طرفه کاروتید انجام می شود. اکسیزیون جراحی این تومورها به ندرت با عود همراه می شود . به خاطر احتمال آسیب کاروتید ، طی عمل جراحی ممکن است جایگزینی این شریان لازم شود .
لنفانژیوم ( سیستیک هیگروما) بندرت خود به خود پسرفت می کند، لذا درمان آن بویژه اگر در محلی باشد که بتواند باعث انسداد راه هوایی شود، جراحی می باشد .این تومور ممکن است درعفونت ها ادماتو شده ، سریعا“ بزرگ شود.
شوانوم ها معمولا“ بعد ازعمل جراحی تشخیص داده می شوند و طی عمل ، عصب همراه با آنها نیز برداشته می شود . نوروفیبروم ها غالبا“ متعدد هستند .
یک توده گردنی سفت و غیر حساس در فردی بالغ باید یک غده لنفاوی متاستاتیک قلمداد شود تا خلاف آن ثابت شود . در این موارد به خاطر اینکه اکسیزیون این غده لنفاوی موربیدیتی و مورتالیتی بیماران را افزایش می دهد، باید قبل از این کار بدنبال منشاء متاستاز گشت . اگر این روشهای تشخیص به شکست انجامید، اکسیزیون غده لنفاوی باید سریعا“ با فروزن سکشن همراه شود تا درصورت مثبت بودن از نظر بدخیمی عمل دیسکسیون گردن در همان جلسه انجام شود .
منبع: www.entiran.com